Doskonale pamiętam 13 marca 2020 roku. To był dzień, w którym moja firma marketingowa, w której pracowałem przez pięć lat, wraz z wieloma innymi firmami, ogłosiła, że ​​będziemy pracować z domu przez „krótką chwilę”. W niepewności pandemii wszyscy byliśmy przestraszeni i zdezorientowani o siebie, nasze rodziny, przyjaciół i cały świat.

W przeszłości brakowało mi pracy w domu. W mojej branży pracowaliśmy w takim środowisku współpracy — terminy zespołowe, burza mózgów, prezentacje — że nie wiedziałem, jak odnieść sukces, pracując osobno. Z drugiej strony nie mogłem nawet wyrzucić śmieci bez obawy, że zarazię się wirusem. Widziałam, jak przyjaciele, zwłaszcza kobiety, tracili pracę i byłam wdzięczna za możliwość pracy w domu w tym bezprecedensowym czasie.

Według New York Times , C. Nicole Mason, prezes i dyrektor naczelna Institute for Women's Policy Research, nazwała nieproporcjonalną utratę miejsc pracy przez kobiety podczas pandemii COVID-19 „ ona-cesja ”. W poprzednich kryzysach gospodarczych ciężar ponosili mężczyźni, ale branże najbardziej dotknięte pandemią – hotelarstwo, edukacja, opieka zdrowotna i podróże – tradycyjnie skłaniają do większej liczby kobiet. Według US Census Bureau 3,5 mln matek z dziećmi w wieku szkolnym albo wzięło urlop, straciło pracę, albo opuściło rynek pracy. Nawet przy niedawnym spadku bezrobocia, kobiety nadal mają znacznie 2,3 mln miejsc pracy w tyle za wskaźnikami sprzed Covid . ten Narodowe Centrum Prawa Kobiet Szacuje również, że przy stopie przyrostu liczby miejsc pracy w listopadzie, potrzeba 30 miesięcy, aby poziom zatrudnienia kobiet osiągnął wskaźniki sprzed pandemii.

Ale czy oni słuchają?

„cesja” będzie miała trwały wpływ na udział kobiet w życiu gospodarczym: na przykład rosnące ubóstwo i niższe wskaźniki posiadania domów. „Od początku pandemii wiele kobiet przejęło większą opiekę nad dziećmi, ogólną opiekę i obowiązki domowe” – mówi Laura Geftmann , licencjonowany pracownik socjalny w linia , dostawca cyfrowej opieki psychiatrycznej. „W ten sposób ponowna integracja z siłą roboczą staje się jeszcze większą przeszkodą”.

Więc uważałem się za szczęściarza, że ​​nadal mam pracę. Ale w miarę upływu tygodni granica między moim życiem zawodowym a osobistym przestała istnieć. Obudziłem się o 6 rano z komputerem wpatrzonym we mnie; praca zawsze miała pierwszeństwo. Mój dzień nie miał naturalnego początku ani końca, pracowałem więcej niż kiedykolwiek wcześniej i byłem bardziej odizolowany niż kiedykolwiek. Zamieniłem rzeczywiste rozmowy z moimi współpracownikami na komunikację przez komunikatory internetowe — kiepski substytut połączeń, które nawiązaliśmy podczas wspólnej pracy w biurze.

Mieszkałem sam w małej kawalerce w Nowym Jorku, która teraz obejmowała również moje prowizoryczne biuro. Mój ukochany biały stół jadalny z połowy wieku pełnił jednocześnie funkcję mojego biurka. Nieustanny dzwonek powiadomień wyrywał się z mojego laptopa 24/7. Moje życie zawodowe wlało się w moje życie osobiste, aż nie mogłem już rozróżniać granic. Czułem się uwięziony w niekończącym się cyklu pracy i snu.

Czytałem badania naukowe, które łączyły izolację społeczną ze zwiększonym ryzykiem choroby wieńcowej, udaru mózgu i przedwczesnej śmiertelności, i obawiałem się o swoje samopoczucie psychiczne. Wiedziałem, że muszę nadać priorytet mojej równowadze między życiem zawodowym a prywatnym, ale panika bezrobocia pochłonęła mnie: Co zrobię za ubezpieczenie zdrowotne? Co mój zespół zrobi beze mnie? I co ważniejsze, Co mam zrobić bez mojego zespołu?

jak usunąć klej z ubrania

We wrześniu 2020 moja firma ogłosiła, że ​​będziemy pracować z domu w nieskończoność. Nigdy nie uwolnię się od tych ścian Myślałem. Nie mając końca, myślałem tylko o rezygnacji. Odtworzyłem rozmowę w mojej głowie, burząc mózgi fałszywymi wymówkami, na przykład, że wracam do szkoły lub przenoszę się, aby być bliżej rodziny.

„Równowaga między życiem zawodowym a prywatnym praktycznie zniknęła u wielu ludzi, którzy w świecie o niejednoznacznej przyszłości zmagają się z wiązaniem końca z końcem” – mówi Geftman. „Ponadto, z powodu strachu przed przyszłością pandemii, wpływ utraty pracy lub kariery z powodu pandemii na zdrowie psychiczne stał się niezrównany”.

Pomoc jest dostępna, ale powinna być łatwiejsza do znalezienia.

Doprowadziło to do tragicznych konsekwencji dla pracowników naszego narodu. „Od 2020 roku wśród amerykańskich pracowników wzrosły wskaźniki depresji, lęków, używania substancji psychoaktywnych, zespołu stresu pourazowego i myśli samobójczych” – mówi Geftman. „Złe wyniki w zakresie zdrowia psychicznego są wynikiem kilku czynników, ale ostatecznie dzieje się tak dlatego, że pandemia zdestabilizowała wszelkie poczucie bezpieczeństwa, jakie mieli pracownicy amerykańscy”.

Punktem przełomowym dla mnie był pobyt mojej siostry w sierpniu 2021 roku. Byłem podekscytowany spędzaniem z nią czasu i miałem nadzieję, że zabiorę ją na drugie przekłucie ucha. Ale moje przyzwyczajenia w pracy (uzależnienia?) były tak nieelastyczne, tak zakorzenione, że nie mogłem zrobić sobie przerwy, by zrobić cokolwiek choćby choć trochę przypominającego zabawę. – Ona nawet nie je obiadu! gadała do mojej matki. W wieku zaledwie 17 lat moja siostra miała możliwość rozpoznania toksycznych nawyków pracy, których sam nie widziałem. Wtedy wiedziałem, że muszę coś zmienić.

jak usunąć pozostałości wosku ze świecznika

„Dla wielu COVID-19 wywołał znaczącą refleksję, prowadząc do zmian w karierze lub przerw w karierze, które przemawiają do wartości danej osoby” – mówi dr Michael Mazius , psycholog kliniczny i dyrektor North Shore Center of Wisconsin. „Mogą uznać, że ich nowe podejście jest raczej uzupełnieniem niż zaprzeczeniem ich najbardziej znaczących wartości”.

Niedobory pielęgniarek, przymusowe nadgodziny i inne czynniki wpływają na jakość życia tych pracowników.

Ponieważ firmy rozpoczęły powolny proces zmiany i ponownego otwierania biur, wiele kobiet zmaga się z tym, czego nauczyły się w tym czasie: Czy jestem na właściwej ścieżce kariery? Czy lubię pracować w domu? Czy chcę wrócić do mojego życia sprzed pandemii? Czy stać mnie na to? Czy moje zdrowie psychiczne?

Nie byłem sam w zadawaniu tych pytań. Szerokie skupienie się na zmianie priorytetów wartości doprowadziło po części do tak zwanej Wielkiej Rezygnacji. Według Amerykańskie Biuro Statystyki Pracy , w listopadzie 2021 r. rekordowe 4,5 miliona Amerykanów, czyli 3% całej siły roboczej, dobrowolnie porzuciło pracę. I byłem jednym z nich. Kilka tygodni po wizycie mojej siostry wiedziałem, że muszę wyrwać się z mojego niezdrowego cyklu, ale jak?

Przeszukałam miejsca za granicą, aby znaleźć przykłady zdrowszej równowagi między życiem zawodowym a prywatnym. Słyszałem o milionach dni wakacji, którymi cieszą się Europejczycy. Czytałem o prawie, które Portugalia wprowadzona w listopadzie co sprawia, że ​​kontaktowanie się z pracownikami poza godzinami pracy jest nielegalne dla pracodawców. (Podobne ustawodawstwo obowiązuje we Francji od 2017 r.) Chociaż w Ameryce brakuje tych obszarów norm dotyczących miejsca pracy, a ja nie planowałem wyjazdu za granicę, wiedziałem, że cokolwiek zrobię w przyszłości, znajdując sposób na „odłączenie się” był pierwszym krokiem w kierunku ustanowienia dla siebie zdrowszej równowagi między życiem zawodowym a prywatnym.

W niektórych krajach „prawo do odłączenia się” po godzinach pracy jest chronione prawem.

Po tym, jak dowiedziałem się o bardziej elastycznych procedurach pracy i obserwowałem, jak inni wokół mnie porzucają swoje tradycyjne zajęcia, wiedziałem, że dla mnie też jest możliwa lepsza droga. Podjąłem więc zmieniającą życie decyzję o rzuceniu pracy w zamian za bardziej elastyczne życie jako freelancer. Przejście nie obyło się bez wyzwań – szukania własnych klientów i opracowywania umów, żeby wymienić tylko dwa. Ale niepokój już prawie minął, jestem na dobrej drodze do zarabiania takiej samej ilości pieniędzy, jaką była praca na pełen etat, a co najważniejsze, jako mój własny szef jestem w stanie priorytetowo traktować rzeczy, które sprawiają, że czuję się silniejszy i szczęśliwsze: fitness, śniadanie i lunch przygotowywane z posiłku (nie przed komputerem) oraz ponowne połączenie z rodziną i przyjaciółmi, którzy wydawali się tak odlegli przez ostatnie półtora roku.

Oczywiście życie freelancera nie jest dla wszystkich. Co zatem mogą zrobić pracodawcy, aby spowolnić napływ Wielkiej Rezygnacji? „Jako pracodawcy, firmy są strażnikami bezpieczeństwa finansowego i ekonomicznego”, mówi Geftman. „Aby osiągnąć bardziej zrównoważone warunki pracy dla wszystkich, firmy muszą zacząć przywiązywać większą wagę do potrzeb w zakresie zdrowia psychicznego swoich jednostek”.

Ale prawie połowa twierdzi, że jesteś mniej zadowolony z pracy niż przed pandemią.

W ankiecie na temat równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, przeprowadzonej przez Piwo Kozel (które obejmowało 436 respondentek w wieku od 18 do 74 lat), być może najbardziej zdumiewającą statystykę ujawnioną w sondażu: chociaż respondenci mieli mieszane uczucia co do pracy zdalnej (niektórzy kochają wolność, inni uważają ją za monotonną), praktycznie nikt z nich nie jest zainteresowany w powrocie do pracy w pełnym wymiarze godzin w biurze. Wygląda na to, że hybrydowy harmonogram pracy, kompromisy i wszystko inne to fala przyszłości.

Nie ma szybkiego sposobu na osiągnięcie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym. W rzeczywistości cel idealnej równowagi często może być nierealny. Ale jasne jest, że nadszedł czas, aby zrobić krok wstecz i ponownie ocenić to, co jest dla każdego z nas najważniejsze. Powinniśmy również uznać, że walka o bardziej zrównoważone warunki pracy dla wszystkich ostatecznie przyniesie korzyści tym, którzy nie mają luksusu rzucenia pracy.

Wiele dynamik pracy nigdy nie wróci do tego, co kiedyś — tj. do domyślnej rutyny pięciu dni w tygodniu pracy osobistej — ale czasami zmiana może być naprawdę dobrą rzeczą. Kładąc większy nacisk na zdrowie psychiczne i zwiększone wymagania dotyczące elastyczności, nie mogę się doczekać nowej przyszłości budowania pracy wokół naszego życia, a nie na odwrót.

Jak dla mnie wygląda równowaga między życiem zawodowym a prywatnym? Skonsultowałem się z dwoma ekspertami, którzy pomogli mi przemyśleć moje codzienne czynności. Oto cztery taktyki, które najbardziej mi pomogły.

Trenerka życiowa Alexandra Weiss zasugerowała, abym dostosowała rutynę do zarezerwowania mojego dnia pracy. „Budując te rytuały, wymień pięć najważniejszych rzeczy, które możesz zrobić, aby czuć się dobrze w ciągu dnia” – radzi Weiss. „Rytuały na koniec dnia mają wspólne tematy, takie jak upewnienie się, że sprawdziłeś swój kalendarz na następny dzień i stworzyłeś realistyczną listę rzeczy do zrobienia na następny dzień, tydzień i miesiąc”.

Ruch jest kluczem do mojej produktywności, więc rano znajduję czas na bieganie lub ćwiczenie jogi. Pod koniec dnia tworzę listę rzeczy do zrobienia na następny dzień i poświęcam czas na zastanowienie się, jak się czułem tego dnia i jak chcę się czuć następny.

„Musimy znaleźć czas — zwłaszcza gdy wiemy, że jesteśmy nadmiernie zajęci pracą — dla ludzi, których kochamy” — mówi Mazius. „Oni potrzebują nas, my ich potrzebujemy, a bez wsparcia społecznego łatwo ulegamy lękowi i depresji”. Dla mnie oznaczało to tworzenie i utrzymywanie regularnych planów z bliskimi.

Weiss nauczył mnie, jak ważne jest, aby przyznać, że czujesz się zestresowany. 'Zadaj sobie pytanie: 'Gdzie mam kłopoty? Czemu? Jeśli zauważysz, że zwlekasz z wykonaniem pewnych zadań, poszukaj przyczyny” – mówi.

najlepszy sposób na czyszczenie podłóg z imitacji drewna

„Jeśli czujesz, że kręcisz się po spirali, ponieważ nie możesz tego zrobić dobrze, nie wstydź się” – mówi Weiss. „Świętuj spiralę przez solidne pięć minut, zadając sobie pytanie: „Czego mnie uczy, czego potrzebuję?”. i „Jakie małe kroki mogę podjąć dzisiaj, aby się tam dostać?”

I nie martw się, jeśli odpowiedzi nie pojawią się natychmiast; wymaga cierpliwości.

powiązana zawartość

• Ona-cesja-praca-życie-równowaga-w centrum uwagi

  Między wielką rezygnacją a jej cesją pracodawcy muszą robić więcej, aby utrzymać pracowników w pobliżu

  Ale czy oni słuchają?
• real-simple-Readers-sonda-work-life-balance-spotlight

  Przeprowadziliśmy ankietę wśród czytelników na temat równowagi między życiem zawodowym a prywatnym — i prawie wszyscy wolicie pracować w domu

  Ale prawie połowa twierdzi, że jesteś mniej zadowolony z pracy niż przed pandemią.
• w centrum uwagi na całym świecie

  Oto jak równowaga między życiem zawodowym a prywatnym wygląda na całym świecie — i czego Ameryka może się z tego nauczyć

  W niektórych krajach „prawo do odłączenia się” po godzinach pracy jest chronione prawem.
• Różni-pracownicy-work-life-balance-spotlight

  Pracownicy w 7 różnych dziedzinach oceniają równowagę między życiem zawodowym a prywatnym

  Niedobory pielęgniarek, przymusowe nadgodziny i inne czynniki wpływają na jakość życia tych pracowników.
• zdrowie-psychiczne-zasoby-praca-życie-równowaga-w centrum uwagi

  Co należy wiedzieć o zasobach zdrowia psychicznego w pracy i jak z nich korzystać?

  Pomoc jest dostępna, ale powinna być łatwiejsza do znalezienia.