Jesień 2016 okazuje się być ekscytującym sezonem dla obserwatorów gwiazd, z trzema kolejnymi superksiężycami (które mają miejsce, gdy księżyc znajduje się najbliżej Ziemi) w październiku, listopadzie i grudniu. Ale nadchodzący superksiężyc w poniedziałek 14 listopada będzie szczególnie wyjątkowy, ze względu na wyjątkowe ustawienie Ziemi, Księżyca i Słońca. Księżyc będzie najbliżej Ziemi od 26 stycznia 1948 r. — następny podobnie duży superksiężyc pojawi się dopiero 25 listopada 2034 r. Krótko mówiąc: nie chcesz go przegapić.

Według Jonathana Kempa, specjalisty ds. teleskopów w nocy superksiężyca, średnica księżyca może wydawać się nawet o 14 procent większa, a całkowita powierzchnia księżyca może wydawać się nawet o 30 procent większa i jaśniejsza. Obserwatorium Middlebury College College . Księżyc wydaje się tak duży ze względu na położenie na swojej orbicie.

jak działa lakier do paznokci kocie oko

Orbita księżyca nie jest kołem, ale elipsą, tak jak w przypadku planet, mówi Kemp. Średnio Księżyc znajduje się około 239 000 mil od Ziemi. Kiedy znajduje się w perygeum lub najbliższym punkcie Ziemi, może znajdować się w odległości około 225 000 mil. Kiedy dzieje się to podczas pełni księżyca, pozorny rozmiar księżyca, widziany z Ziemi, wydaje się zwiększać.

W tym miesiącu pełnia księżyca nastąpi w ciągu około dwóch godzin od perygeum księżyca, powodując wyjątkowy superksiężyc. A ponieważ zazwyczaj jest jeden superksiężyc rocznie, fakt, że są trzy w ciągu trzech miesięcy, jest również dość spektakularny.

Najlepszym sposobem na oglądanie superksiężyca jest szukanie go nisko na niebie (kiedy wschodzi lub zachodzi blisko horyzontu) z punktami odniesienia na pierwszym planie (jak budynki), aby zapewnić pewien kontekst, mówi Kemp. Ponieważ jest to księżyc w pełni, wschodzi wraz z zachodem słońca i zachodzi, gdy wschodzi słońce. Dzięki lornetce uzyskasz jeszcze bardziej ekscytujący widok.

czy urząd skarbowy kontaktuje się z tobą telefonicznie?

Kiedy księżyc jest w pełni, większe kratery wykazują cechy „promienia”, które wyglądają jak linie skierowane od krateru, obejmujące większą część powierzchni księżyca, mówi Jason Kendall, który jest na pokładzie Stowarzyszenie Astronomów Amatorów w Nowym Jorku . 'Te 'promienie' to strumienie skał, które zostały wyrzucone, gdy krater został utworzony przez zderzającą się asteroidę dawno, dawno temu.