Zadłużenie z tytułu kredytów studenckich może mieć ogromny wpływ na każdy aspekt twojego życia finansowego – badania wykazały, że ciężar kredytów studenckich opóźnił plany zakupu domu, oszczędzania na emeryturę, a nawet stworzenia funduszu awaryjnego dla wielu milenialsów. Ale w tym tygodniu odcinka Poufne pieniądze podcast, gospodarz Stefanie O'Connell Rodriguez bada inny ogromny wpływ zadłużenia z tytułu kredytów studenckich: niemożność oszczędzania na pokrycie kosztów studiów dla dzieci.

Rita (imię zmienione), 40-letnia mama dwójki dzieci z Columbus w stanie Ohio, zmaga się z zadłużeniem z tytułu kredytów studenckich. „Moje dzieci skończą studia, a my nadal będziemy spłacać jego pożyczki” – mówi.

Rita mówi, że brak możliwości odłożenia pieniędzy dla swoich dzieci sprawia, że ​​czuje się jak rodzicielska porażka, ponieważ może odłożyć tylko 50 dolarów miesięcznie w planie 529 dla nich. „Moi rodzice byli w stanie zrobić to za mnie – chcę móc zrobić to za nich” – mówi.

O'Connell Rodriguez zwrócił się do Rona Liebera, autora książki Cena, którą ty Zapłać za studia : Całkowicie nowy plan działania dotyczący największej decyzji, jaką kiedykolwiek podejmie Twoja rodzina po porady, jak myśleć o studenckiej podróży swoich dzieci. Wskazuje na emocje strachu i poczucia winy – i odrobiny snobizmu – które mogą napędzać próby każdego rodzica, aby uczynić z Ivy League i wysoce konkurencyjne szkoły szansę dla ich dzieci.

Działamy w branży dorosłych jako rodzice. Nie zajmujemy się produkcją studentów college'ów, gdzie sukces mierzy się tylko tym, czy Twoje dziecko trafi do miejsca, które akceptuje tylko jednocyfrowy procent studentów.

— Ron Lieber, autor książki Cena, jaką płacisz za studia: Całkowicie nowy plan działania dotyczący największej decyzji, jaką kiedykolwiek podejmie Twoja rodzina

Ron sugeruje przyjrzenie się swoim finansom i realistyczną rozmowę z dzieckiem o tym, na co będzie cię stać – i zrób to wcześnie, kiedy twoje dziecko jest w 8 klasie.

Rozważ opcje obniżenia kosztów, takie jak pokrycie podstaw w college'u społecznościowym, przed przejściem i ukończeniem czteroletniego dyplomu na prestiżowym uniwersytecie. I zastanów się, czy te wysokiej klasy szkoły naprawdę zapewniają edukację na wysokim poziomie w porównaniu z bardziej dostępnymi opcjami. „Rodzice muszą całkowicie zmienić swoje myślenie” – mówi Lieber. – Ponieważ celem ćwiczenia nie jest jakaś uczelnia z tabliczki znamionowej. Celem ćwiczenia jest dobrze przystosowany dorosły, który wychodzi w świat i znajduje coś, co go pasjonuje, i staje się szczęśliwy we wszystkim, co zdecyduje się robić ze sobą do końca dorosłego życia”.

Sprawdź odcinek tego tygodnia z Poufne pieniądze — „Nadal mam 51 000 dolarów zadłużenia z tytułu kredytu studenckiego. Jak mogę oszczędzać na edukację moich dzieci w college'u?' — tak pełna rozmowa O'Connella Rodrigueza i Liebera na temat równoważenia spłaty zadłużenia w college'u i oszczędzania na edukację dziecka. Poufne pieniądze jest dostępny na Podcasty Apple , Amazonka , Spotify , Zszywacz , Odtwarzacz FM lub gdziekolwiek słuchasz swoich ulubionych podcastów.

Transkrypcja

Maria : Wiesz, jeśli chce iść na studia, to chcę móc powiedzieć, tak, mogę ci pomóc. Byłoby to bardzo trudne, gdybym powiedział, że wiem, że chcesz iść na studia, ale nie mogę spełnić swojego marzenia, ponieważ wciąż płacę, wiesz, 600 dolarów, 700 dolarów długu studenckiego.

Stefanie O'Connell Rodriguez: To jest Money Confidential, podcast z Kozel Bier o naszych historiach finansowych, zmaganiach i sekretach. Jestem twoim gospodarzem, Stefanie O'Connell Rodriguez. A dzisiaj naszym gościem jest 40-letnia mama dwójki dzieci mieszkająca w Columbus w stanie Ohio, którą nazywamy Rita – nie jej prawdziwe imię.

Rita: Myślę, że mam naprawdę świetny związek z pieniędzmi, ale nasze długi z tytułu kredytów studenckich to czarna chmura, która od zawsze nas otacza.

Stefanie O'Connell Rodriguez: DO ankieta z 2021 r. milenialsów w Stanach Zjednoczonych w wieku od 33 do 40 lat stwierdziło, że 23% ograniczało składki emerytalne, 27% opóźniało zakup domu, a 24% ograniczało gromadzenie swoich awaryjnych oszczędności w wyniku bieżących spłat kredytów studenckich.

Rita: Miałem szczęście, że moja rodzina spłaciła moje pożyczki studenckie. Mój mąż poszedł później do szkoły. Oznacza to, że jego dług zaczął się po trzydziestce, a skończyło się na tym, że zaciągnął więcej, niż prawdopodobnie kiedykolwiek potrzebował, a teraz utknęliśmy.

Po zapłaceniu naprawdę wysokich kwot w ciągu ostatnich ośmiu lat, wciąż mamy około 51 000 dolarów długu. Wygląda na to, że rozdrabniamy górę, która nigdy nigdzie się nie ruszy.

Jego saldo zaczęło się od około 65 000 $.

Więc w pewnym momencie wydawaliśmy prawie 750 dolarów miesięcznie i razem zarobiliśmy około 50 000 dolarów. Więc kiedy dostajemy zeznania podatkowe lub coś w tym rodzaju, rzucamy na to trochę pieniędzy.

A potem chyba jakieś trzy lata temu zacząłem aplikować więcej do dyrektora. Więc byliśmy w stanie zapłacić około 50 do 100 dolarów więcej na kapitał, w zależności od tego, gdzie byliśmy finansowo

A w marcu 2019 roku sprzedaliśmy go SoFi, więc mogliśmy mieć stałą stopę procentową, bo to nas zabijało, te fluktuacje między naszymi wypłatami albo, wiecie, to, co robiliśmy, zabijało nas. W tym czasie też mieliśmy dwoje dzieci. Więc to było tak, w porządku, musimy coś zrobić, żeby utrzymać tę samą zapłatę, co niestety spowodowało, że znowu byliśmy jak, och, macie teraz 20 lat, żeby to spłacić.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Jak się czujesz, gdy o tym myślisz?

Rita: To śmieszne. Dosłownie się śmieję, bo myślę, że moje dzieci skończą studia, a my nadal będziemy spłacać jego pożyczki.

Nawet nie wiem, co jeszcze mogę zrobić w tym momencie. Jakbym próbował rzucać w to pieniędzmi. Próbowałem to rozdrobnić. Wydaje się, że nic nie działa, ten numer po prostu stale wisi nad naszą głową.

Mamy też prawie dwulatka i czterolatka, którego staramy się ratować, aby nie byli w takiej samej sytuacji, w jakiej się znajdujemy.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Podobnie jak Rita, wielu milenialsów ma teraz własne dzieci i zaczyna myśleć o tym, jak zaoszczędzić na ich wykształcenie wyższe, często, jednocześnie pracując nad spłatą własnego zadłużenia z tytułu kredytu studenckiego.

Tak więc, biorąc pod uwagę twoje doświadczenie w szkolnictwie wyższym i procesie kredytowania studentów, jak myślisz o tym, jeśli chodzi o to, co powiedziałbyś swoim dzieciom, aby zrobiły na studia?

Rita: O mój Boże. Czuję się jak. Oboje z mężem realizowaliśmy swoje pasje. Mam dyplom ze sztuki, on ma dyplom z angielskiego, tak. Więc nikt nie zarobi mnóstwo pieniędzy robiąc jedną z tych rzeczy. Ale myślę, że będę musiał powiedzieć moim dziewczynom, albo o czym myślę, to zacznij na poziomie Community College, zobacz, jak bardzo kochasz to, co zamierzasz robić.

A jeśli Ci się spodoba, znajdziemy sposoby na zdobycie stypendiów. Jeśli nie, to nie zainwestowaliśmy w to dużo pieniędzy, wiesz? Zabija mnie, bo chcę, żeby robili to, co chcą. Chcę, żeby byli kimkolwiek chcą i mieli takie możliwości, jak my. Ale nie chcę, żeby tak się działo, kiedy mają 40 lat.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Jak się czujesz pomysł, aby nie wnosić wkładu finansowego w ich edukację?

Rita: Och, jak porażka, jak porażka rodziców.

Moi rodzice byli w stanie zrobić to za mnie. Chcę móc to dla nich zrobić.

Tutaj, w Ohio, jest coś, co nazywa się kontem Ohio 529, które służy do oszczędzania moich dzieci. Więc jak tylko oboje się urodzili, otworzyliśmy dla nich konta i wpłaciliśmy 50 dolarów na każdego z nich w ciągu miesiąca.

Ale wiem, kiedy patrzę na liczby tego, co dla nich zgromadziliśmy na tym koncie. Mam na myśli, że do ukończenia 18 roku życia prawdopodobnie zapłacą za semestr. Wygląda na to, że nie zapłacisz za dużo

Stefanie O'Connell Rodriguez: Wydaje się, że masz o wiele bardziej przejrzystą i celową strukturę oszczędzania na studia niż na własną emeryturę.

Rita: Och, absolutnie. Tak.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Jak myślisz, skąd to jest?

Rita: Może wina matki? Naprawdę myślę, że to dlatego, że chcę dla nich jak najlepiej, a resztę domyślę za mnie. Będą pierwsi bez względu na wszystko.

To znaczy, szczerze, musiałbym może zmniejszyć wypłatę każdej dziewczyny o 25 dolarów miesięcznie. Więc wrzuć 50 dolarów do naszych i 25 dolarów za każdą z nich. Czujesz się pokonany.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Przyzwyczajenie jest ważniejsze niż ilość – zawsze możesz zoptymalizować, zmienić, przesunąć później. Myślę, że umieszczenie tego w miejscu, w którym jest to coś, co włączasz do swojego planu, nawet jeśli nie jest to poziom, na którym chcesz, aby był. Bardziej chodzi o nawyk i posiadanie go na swoim miejscu, niż o to, aby był idealnie na swoim miejscu. jak dowiedziałeś się o planach 529?

Rita: Miałem przyjaciela, który miał już dziecko i powiedział: „Musisz kupić tę 529 rzecz dla swoich dzieci”, a on mnie do tego podniecił. Więc lubię kopać trochę głębiej. Pomyślałem, ok, to jest łatwe. jest mała jego część, w której możesz mieć dziadków lub krewnych, co na czele każdego świątecznego e-maila lub każdego świątecznego sezonu, mówię, proszę, nie potrzebują już więcej zabawek. Po prostu weź udział w ich edukacji.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Czy masz pojęcie, jak zacząłbyś rozmawiać o college'u i przystępności cenowej?

Rita: Myślę, że tak samo przejrzyste podejście do pieniędzy jest sposobem, w jaki będziemy musieli podejść do rzeczy.

I nie ma magicznej siatki bezpieczeństwa, która odciągnie ich od niektórych decyzji, które podejmą, więc bądźcie naprawdę uważni na to, jak wydajesz swoje pieniądze. W ten sposób moi rodzice nauczyli mnie naprawdę krytycznego myślenia o pieniądzach i jak najszybszego uzyskania im konta emerytalnego.

jak często podlewać pająka

Bo to znaczy, nie miałam tego aż do trzydziestki, a mój mąż nadal nie ma i jest po czterdziestce, więc upewnij się, że są nastawione na sukces, zanim jeszcze rozpoczną karierę lub rozpoczną naukę dla swoich kariery.

Ale zdecydowanie lubię uczyć ich od momentu, w którym mogą zachować, jak te małe rzeczy z twoimi pieniędzmi, kartami kredytowymi, pożyczkami studenckimi i emeryturą, wpływają na siebie nawzajem, a później wpłyną na ciebie. I wtedy naprawdę to poczujesz, ponieważ nie poczujesz tego od razu.

Kiedy będziesz miał 40 lat, będziesz myślał o tym każdej nocy przed pójściem spać, jakbyś już nigdy nie miał spać. Fala uderza w ciebie i nie wiesz, co nadchodzi. A potem jesteś pod wodą, myśląc, że jesteś porażką.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Mimo że wielu nadal czuje się obciążonych własnymi kredytami studenckimi, 77 procent starszych millenialsów powiedziało, że odłożyliby emeryturę, aby opłacić edukację swoich dzieci, gdyby musieli.

Jednak biorąc pod uwagę, że najstarsi członkowie pokolenia milenialsów, tacy jak Rita, mają około 40 lat, przyszłe poziomy zabezpieczenia społecznego są niejasne i większy nacisk kładzie się na osobiste oszczędności emerytalne, ponieważ miejsca pracy z emeryturami, a nawet 401 tys. mniej dostępny , równowaga między spłacaniem przeszłości a oszczędzaniem na przyszłość — zarówno własną, jak i dzieci — może wydawać się niemożliwa

Więc po przerwie porozmawiamy z felietonistą New York Times, Ronem Lieberem, o tym, jak zarządzać finansowym i emocjonalnym polem minowym, jakim jest oszczędzanie i opłacanie studiów – kiedy, jak Lieber wskazuje w swojej nowej książce, Cena, jaką płacisz za studia, Twój całkowity rachunek za czesne może przekroczyć kwotę, którą niektóre rodziny płacą za swoje domy.

Ron Drogi: To naprawdę duża liczba. To bardzo mylące. Dotyczy naszych dzieci. Wiesz, jest to coś takiego, jak robione na zamówienie, aby nie zasnąć w nocy, ale odkładanie tego i nieplanowanie nie jest receptą na szczęście. To tylko recepta na przyszłe niepokoje i możliwe rozczarowanie, w tym rozczarowanie dziecka.

Stefanie O'Connell Rodriguez: To Ron Lieber, felietonista „Twoje pieniądze” dla New York Times i autor Cena, jaką płacisz za studia: Całkowicie nowy plan działania dotyczący największej decyzji, jaką kiedykolwiek podejmie Twoja rodzina — Tylko uwaga, przeprowadziłem wywiad z Ronem przez czat wideo z jego domu w Nowym Jorku, więc możesz usłyszeć od czasu do czasu syreny w tle naszej rozmowy.

Ron Drogi: Kuszące jest przekształcenie planowania finansowego i wszystkich związanych z nim kompromisów w coś w rodzaju bezkrwawej nauki ekonomicznej, ale to wcale nie jest to. A ponieważ w grę wchodzi tak wiele uczuć, szczególnie gdy w grę wchodzą dzieci, że prawie niemożliwe jest udzielenie ludziom praktycznych porad, które są całkowicie oparte na nauce i danych, które są oderwane od silnych uczuć, jakie mamy, jeśli chodzi o chęć opieki nad naszymi dziećmi . Prawidłowy? Więc w tym konkretnym kontekście znasz radę dotyczącą kompromisów między oszczędzaniem na studia a spłatą zadłużenia i oszczędzaniem na emeryturę. Um, wiesz, często dzieje się coś takiego, prawda?

Jeśli stanie się coś złego i maski tlenowe opadną, załóż je najpierw na siebie. Prawidłowy? To po prostu jest sprzeczne z całą ludzką naturą.

Zachęcam ludzi do konfrontacji z matematyką. A więc jeśli twoje zadłużenie z tytułu kredytu studenckiego spada na, no wiesz, siedem lub osiem procent odsetek, bo nie konsolidowałeś na poziomie dwóch lub trzech procent i masz możliwość odłożenia na emeryturę w planie pracy, to będzie pasować Twoje oszczędności. Wiesz, to pasuje do 50% zwrotu lub 100% zwrotu od razu. Twierdzę, że odrzucenie tego jest głupotą, prawda? Więc może oszczędzasz tylko tyle, żeby dostać mecz, a potem przeznaczasz resztę, no wiesz, na 8% długu, a potem oszczędzasz 50 dolców miesięcznie dla swoich dzieci, zaczynając tak szybko, jak to możliwe.

Więc przynajmniej będziesz w stanie dokonać mniej kompromisów lub mieć więcej możliwości wyboru na zapleczu. Ale spójrz, dla nas wszystkich w naszym życiu finansowym prawie każdy dzień wiąże się z jakimś rodzajem kompromisu. A ponieważ studia są tak drogie, smutnym faktem jest to, że około 90% lub 95% z nas będzie musiało mocno myśleć o pieniądzach w tym kontekście.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Kiedy coś jest tak emocjonalnie naładowane, jak możesz wnieść trochę matematyki, jednocześnie dając wiarygodność emocjonalnemu doświadczeniu?

Ron Drogi: Myślę, że trzeba zacząć od liczenia się z emocjami, które najprawdopodobniej pojawią się zwłaszcza na studiach.

Są więc co najmniej trzy, które prawie zawsze są obecne w jakiejś ilości. Pierwszy to strach. Strach, że twoje dziecko spadnie po drabinie klas społecznych, jeśli zrobisz zły ruch, jeśli nie wydasz wystarczająco dużo, jeśli nie pożyczysz wystarczająco dużo. Prawidłowy. Wszystkie te plany, które masz dla tego dzieciaka przez dwie dekady, na nic się nie zdadzą.

To niekoniecznie jest ugruntowane w rzeczywistości, prawda. Ale ludzie mogą doświadczać strachu wokół swoich dzieci z różnych racjonalnych lub irracjonalnych powodów. Zwłaszcza jeśli spędziłeś dekady, wspinając się po drabinie klas społecznych w wieku dorosłym, skądkolwiek zacząłeś, lub jeśli sam doświadczyłeś ruchu w dół.

Nie chcesz, żeby twoje dziecko nadal tego doświadczało. Więc jest tam strach. Potem jest poczucie winy — poczucie winy, że nie zarobiłeś wystarczająco dużo, poczucie winy, że nie zaoszczędziłeś wystarczająco dużo, poczucie winy, którego nie robisz dla swojego dziecka, a twoi rodzice byli w stanie zrobić dla ciebie.

Poczucie winy, że nie płacisz pełnego ładunku za swoje dziecko. Kiedy obiecywałeś sobie przez dziesięciolecia, że ​​stworzysz sytuację znacznie odmienną od tej, przez którą przeszedłeś, prawda. Możesz wysłać się na tysiąc różnych tras podróży poczucia winy.

A potem jest snobizm, prawda? Prywatne musi być lepsze niż publiczne. Droższy musi być lepszy niż tańszy. Mosiężna tabliczka z nazwiskiem musi być znacząca i warto ją rozciągnąć i pożyczyć dodatkowe dziesiątki tysięcy dolarów, więc musimy skonfrontować się z każdą z tych rzeczy, rozpoznać je takimi, jakimi są, prowadzić szczere rozmowy ze sobą, z małżonkiem lub z niektórymi zaufany doradca, terapeuta lub przyjaciel, który jest po prostu lepszy w jasnym myśleniu emocjonalnym i finansowym, prawda? Więc najpierw konfrontujesz te emocje, a potem patrzysz na kompromisy.

A częścią konfrontacji z emocjami jest po prostu mówienie do siebie, wiesz co. Teraz jest inaczej niż wtedy, gdy poszedłem do college'u — gdybym poszedł do college'u. Rzeczy mają się inaczej niż wtedy, gdy moi rodzice mnie zaopatrywali lub nie. Rzeczy mogą być radykalnie droższe. Jasne jest również, że doskonale dobra edukacja jest dostępna w setkach stacjonarnych instytucji licencjackich.

A więc jeśli nie stać nas na miejsce, do którego byłem 20 czy 30 lat temu, które stało się teraz bardzo wymyślne, drogie i selektywne, to nie jest koniec świata. Nie jesteś porażką jako dostawca.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Jedną z rzeczy, które zawsze mnie frustrowały w rozmowach o college'u, było określenie college'u jako ostatecznego celu końcowego, w przeciwieństwie do etapu, przez który przechodzisz.

Wygląda na to, że przygotowujemy się do ram, w których oczywiście poświęcimy wszystko, ponieważ to koniec, w przeciwieństwie do tego, że to był dopiero początek.

Ron Drogi: Absolutnie. Więc z perspektywy rodzicielskiej łatwo jest wpaść w głowę z powodu tych rzeczy, prawda? Ponieważ jako rodzic czuje się, jakby odchodził i nie wracał. Może wracają na lato. Prawidłowy. Tak naprawdę nie chcesz, żeby wracali, kiedy skończą 22 lata, bo to rodzaj niepowodzenia w uruchomieniu.

Prawidłowy. Wiesz, że to koniec na wiele sposobów i skąd dostają naklejkę na zderzak, którą nakładasz na samochód, prawda? Albo prezentacja bluzy na Facebooku lub Instagram dla dzieci. Prawidłowy. Wiesz, to jest jak trofeum, złota gwiazda miara twoich własnych osiągnięć, nie tylko jako wychowawcy dzieci, ale jako dostawcy.

I po prostu zachęcałbym ludzi, żeby całkowicie odwrócili myślenie o tym. Ponieważ celem ćwiczenia nie jest jakaś tabliczka znamionowa uczelni. Celem ćwiczenia jest dobrze przystosowany dorosły, który wychodzi w świat i znajduje coś, co go pasjonuje, i staje się szczęśliwy we wszystkim, co zdecyduje się robić ze sobą przez resztę dorosłego życia.

To twoja praca. Działamy w branży dorosłych jako rodzice. Nie zajmujemy się produkcją studentów college'ów, gdzie sukces mierzy się tylko tym, czy Twoje dziecko trafi do miejsca, które akceptuje tylko jednocyfrowy procent studentów. Nie o to chodzi.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Tak, myślę, że to naprawdę dobre przeformułowanie tego, jak myślimy o emocjonalnej wartości szkoły. I zastanawiałbym się, czego użyjesz jako ramy do oceny wartości finansowej edukacji uniwersyteckiej.

Ron Drogi: Pewny. Myślę, że na najbardziej podstawowym poziomie musimy zacząć od danych, które istnieją w danych, są dość skąpe, prawda.

Ale jednym z podstawowych punktów wyjścia do college'u jest ukończenie. Prawidłowy? I okazuje się, że wszelkiego rodzaju szkoły, w tym wiele takich, o których słyszałeś i które są całkiem pożądane, tylko 50, 60 lub 70% osób, które zaczynają tam jako 18-latki, faktycznie kończą w ciągu sześciu lat.

Więc muszą skończyć. Muszą ukończyć szkołę, miejmy nadzieję, z rozsądną kwotą zadłużenia z tytułu kredytu studenckiego. Jeśli nie możesz sobie pozwolić na wypisanie czeku na pokrycie kosztów, a niektóre szkoły są lepsze od innych, zarówno pod względem obniżania kosztów, jak i nie szturchania lub podstępnego zachęcania studentów i rodziców do zaciągania większych długów, niż powinni.

OK Google, kim powinienem być na Halloween

Mamy więc dane o zakończeniu. Mamy dane o średniej wysokości zadłużenia, zarówno uczniów, jak i rodziców. Istnieją pewne dane dotyczące wynagrodzeń początkowych o tym, co dzieje się z ludźmi po ich zakończeniu.

Teraz wiele z tego zależy w dużej mierze od głównych kierunków, prawda? A student informatyki na University of Texas w Arlington, wiecie, będą mieli początkową pensję, która nie będzie wyglądała aż tak bardzo od tego, co może zarabiać na studiach komputerowych Rice University, mimo że te szkoły są ćwierć miliona dolarów w ich cenie w ciągu czterech lat. Na pewno warto się temu przyjrzeć.

Robi się znacznie trudniej, gdy próbujesz zmierzyć rzeczy, które są bardziej jakościowe. Czyli całe pytanie, ile ktoś się uczy w danej instytucji. To nie są informacje, do których faktycznie mamy dostęp. Nie testują ich na wejściu i wyjściu. A jeśli duża część tego, za co płacisz, polega na tym, by Twoje dziecko zdobyło wykształcenie, tak naprawdę niewiele o tym wiemy.

Jeśli kupujesz im sieć i myślisz, że sieć na Uniwersytecie Rice będzie lepsza niż sieć na UT Arlington. Wiesz, Rice University nie bierze udziału w grupowej sesji informacyjnej dla seniorów szkół średnich, oferując dane ilościowe na temat odsetka studentów, którzy otrzymują staże opłacane przez absolwentów Rice University. Jakby to były dane, których nie otrzymujemy, prawda? Powinniśmy. I z pewnością nie otrzymujemy raportów konsumenckich typu danych dotyczących zadowolenia klientów, w których rozmawiają oni z absolwentami rok, pięć lat i 10 lat.

Możemy dowiedzieć się, jak dobrze Toyota Camry utrzymała się po dziesięciu latach, ale nie wiemy, jak dobrze trzyma się studia na Rice University i jak się to czuje 10 lat później, kiedy wciąż mają 22 000 dolarów zadłużenia z tytułu kredytów studenckich. Chciałbym, żebyśmy to zrobili.

Jeśli szukasz więcej informacji o tym, ile ludzie zarabiają pięć lat w poszczególnych stopniach. Jeśli szukasz szans na przyjęcie do szkoły podyplomowej, wiesz, według kierunku, jeśli robisz zakupy, przez jaki procent czasu w mojej klasie będę uczył mnie przez stałych wykładowców lub osoby na ścieżce etatu?

Jeśli szukasz informacji o tym, jak powiązani absolwenci pozostają 10 lat później, prawda? Jeśli szukasz informacji na temat różnorodności i jak dobrze czują się wspierani ludzie, jeśli szukasz więcej informacji na temat satysfakcji w biurze karier, jeśli szukasz informacji o tym, ile czasu zajmuje umówienie wizyty w poradni zdrowia psychicznego podczas tej epidemii potrzeb w zakresie zdrowia psychicznego i zapotrzebowania na usługi na tych kampusach licencjackich, nie znajdziesz jej. A jeśli go znajdziesz, nie będziesz mógł go porównać w różnych instytucjach. A jednak są to rzeczy, które są najważniejsze dla kupujących w college'u, z którymi rozmawiałem przez lata, i to absolutnie do bani, że nie możemy uzyskać dostępu do tych informacji.

Dlatego zachęcam ludzi do zadawania coraz to bardziej konkretnych pytań. Zasadniczo staram się zebrać armię lepiej poinformowanych konsumentów, którzy czują się uprawnieni do większej ilości danych. Powinniśmy się tak czuć, gdy stawki za te doświadczenia wynoszą teraz 300 000 dolarów przez cztery lata.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Tak, bardzo się z tym zgadzam i czuję, że wiele z tej frustracji związanej z systemem kończy się niewłaściwą oceną sposobu, w jaki inni ludzie finansują swoje dzieci lub własną edukację w college'u. Widzę dużo tego zawstydzania, no cóż, powinieneś był iść do szkoły handlowej albo powinieneś był iść do college'u społecznego.

Ron Drogi: Bardzo współczuję rodzicom, którzy zadłużają się na dziesiątki tysięcy dolarów lub podpisują umowę na 50, 75 lub sto tysięcy dolarów, aby zapewnić swojemu nastolatkowi rodzaj wymarzonej edukacji szkolnej. Całkowicie rozumiem, jak to się dzieje. A szkoły absolutnie próbują cię do tego nakłonić w wielu okolicznościach poprzez sposób, w jaki przygotowują swoje oferty pomocy finansowej.

A więc żadnych wyroków stąd. Wiesz, zachęcałbym cię do zadania sobie kilku niewygodnych pytań o to, jak to jest, że musisz pracować jeszcze trzy lub cztery lata na zapleczu. A co się stanie, jeśli nie możesz pracować fizycznie lub nikt nie chce cię zatrudnić w tym momencie.

Na przykład, co to może oznaczać trwające dziesięciolecia poświęcenie, jeśli chodzi o twój emerytalny styl życia i jakie są szanse, że twoje dziecko będzie musiało cię ratować? Prawidłowy? To są prawdziwe pytania, które chcę, żeby ludzie rozważyli. Ale bez wstydu, bez obwiniania o wybór, którego sam dokonasz.

Biorąc pod uwagę całą złożoność i potencjalny koszt standardowego problemu, stacjonarne studia licencjackie są tak kuszące, aby spróbować pokonać system na różne sposoby.

I jest na to kilka sposobów, prawda. Możesz iść do college'u społecznego i możesz tam zacząć przez dwa lata, a następnie przenieść.

Możesz zapisać się na studia honorowe lub program honorowy. Możesz iść na studia poza Stanami Zjednoczonymi. Możesz spróbować uprawiać sport, który daje większe szanse na przyjęcie, a może nawet stypendium. Możesz poświęcić rok przerwy, aby spróbować zwiększyć w ten sposób swoje szanse na przyjęcie lub zwiększyć stopień dojrzałości, który wnosisz w swoją edukację.

Możesz dołączyć do sił zbrojnych USA. To wszystko, co możesz zrobić, prawda. Ale możesz sobie wyobrazić wszystkie pułapki i pułapki, które istnieją w Community College, będziesz musiał naprawdę ciężko pracować i zwracać szczególną uwagę, aby upewnić się, że otrzymasz wszystkie potrzebne kursy, które mają 100% gwarancję przeniesienie do czteroletniej szkoły, do której próbujesz się dostać.

I. Jaki program studiów zamierzasz realizować w czteroletniej szkole? A co, jeśli to się zmieni i co, jeśli zmienią się wymagania dotyczące kursu? I wiesz co, jeśli nie możesz dostać się na zajęcia, których potrzebujesz na lokalnym college'u, ponieważ nie pasuje to do twojego harmonogramu pracy, harmonogramu dojazdów lub dostępności jednego profesora, który uczy tego, czego potrzebujesz , że UCSB, wiesz, program biologii, będzie chciał, abyś miał jako warunek wstępny, prawda?

To nie jest proste i trudno jest nastolatkowi być bezpośrednio nad tym, wiesz, przez dwa lata z rzędu, ale to możliwe, prawda? Ale już. To samo dotyczy czegoś takiego jak pójście do college'u z wyróżnieniem lub programu z wyróżnieniem. Bardzo podstawowe pytanie, którego większość rodzin nie zadaje, brzmi: och, to jest interesujące.

Bardzo fajnie, że masz taki elitarny program klastrowy. Jaki procent dzieci, które zaczynają się tego trzymać? Okazuje się, że może to być nawet 15, 20 lub 25%.

Prawidłowy. Musisz więc zadać konsumentom podstawowe pytania dotyczące wartości, którą Twoim zdaniem czerpiesz, czy skrótu, który Twoim zdaniem będziesz w stanie wykorzystać. Czy to rzeczywiście zadziała?

Jak często to działa w sposób, w jaki myślisz, że będzie i jakie są wady?

Stefanie O'Connell Rodriguez: Mówiąc o nastolatkach, w jaki sposób rodzic ułatwia ten dialog, zwłaszcza jeśli chodzi o myślenie o cenie?

Ron Drogi: Pewny. To znaczy zacznijmy od tego, co jest po prostu całkowicie nie tak w systemie, prawda? To znaczy, że koledż jest marnowany na 18-latków. To całkowicie szalone, że wysyłamy tych nastolatków na to niesamowicie drogie doświadczenie.

Prawidłowy. Powinieneś iść i zrobić coś innego przez rok, dwa lub trzy. I przenieś to doświadczenie z powrotem na swoje studia licencjackie. A lata bez przerwy nie są tylko dla bogatych i uprawnionych. Istnieje wiele sposobów, szczególnie teraz, gdy istnieje w Stanach Zjednoczonych brak siły roboczej, aby wyjechać i zarobić 20 000 dolarów.

I wiesz, jeśli możesz znieść życie w domu i jeśli twoja rodzina pozwoli ci zostać, możesz odłożyć całkiem dużą część tych pieniędzy. Możesz się wiele dowiedzieć o świecie io tym, co chciałbyś w nim robić.

Teraz, jeśli nie zamierzasz iść tą drogą, a większość ludzi tego nie robi, pomimo moich najlepszych starań, będziesz musiał odbyć kilka całkiem dojrzałych rozmów wcześniej, niż mogłoby się wydawać. Bardzo wierzę w sadzanie ósmoklasisty w dół, jak tuż przed rozpoczęciem liceum i rozpoczęciem rozmowy o pieniądzach o college'u.

Uważam, że to sprawiedliwe, że każdy nastolatek wie, co ich rodzic lub rodzice są w stanie i chcą dla nich zrobić, jeśli chodzi o studia. A tak przy okazji, jeśli jest duża przepaść między tym, co jesteś w stanie zapłacić, a tym, co chcesz zapłacić, lepiej przygotuj się na wyjaśnienie tego w kategoriach, które mają sens, prawda?

Ponieważ wpłyną prosto w tę lukę między zdolnościami a chęcią i sprawią, że poczujesz się naprawdę kiepsko, jeśli nie masz logicznego wyjaśnienia, dlaczego możesz być w stanie zapłacić pełną cenę za Southern Methodist University lub Emory, ale nie Nie masz chęci, bo dobrze myślisz, Emory to nie książę, a SMU to nie Rice.

A ludzie robią te wszystkie zwariowane rozróżnienia, takie jak, no wiesz, wielki lub stanowy, prawda. Co to w ogóle znaczy? Prawidłowy. Świetne dla kogo? Bazujesz na amerykańskiej liście wiadomości? Jakbyś robił wyróżnienia na podstawie szkół Ivy League, za które warto zapłacić? Cóż, okazuje się, że wiele szkół Ivy League nie zapewnia bardzo dobrych doświadczeń na studiach licencjackich. Ciii, nie mów nikomu.

I wiecie, i jeśli nie będzie zbyt wiele, będziecie mogli sobie pozwolić, to w porządku. Nie masz za co przepraszać. Prawie na pewno zrobiłeś wszystko, co w Twojej mocy.

Ale dzieci powinny być gotowe do pójścia do liceum. Wiesz, co na czele pary, jeśli będą musieli w efekcie zarobić na drogę do szkół, do których chcą się udać, dzięki stypendiom akademickim kwalifikującym do przyjęcia do wybranych szkół, będą skłonni dać im pomoc finansowa oparta na potrzebach, która sprawi, że będzie przystępna cenowo.

Więc nie daj im tego po prostu w młodszym roku.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Czuję, że jeśli po raz pierwszy rozmawiasz ze swoimi dziećmi o pieniądzach, kiedy mówisz o college'u, to będzie naprawdę trudno prowadzić otwartą, szczerą rozmowę na temat wartości.

A ponieważ w tym odcinku rozmawiamy z kimś, kto ma małe dzieci, zastanawiam się, czy masz jakieś przemyślenia na temat: „Ok, w jaki sposób możemy upewnić się, że rozpoczynamy te rozmowy wcześnie i jakie są najlepsze praktyki dotyczące rozmów na temat wartości bardziej szeroko z dziećmi?

Ron Drogi: Dziękuję bardzo za poruszenie tego, ponieważ masz absolutną rację.

Jeśli lato po ósmej klasie to pierwszy raz, kiedy prowadzisz z dzieckiem poważną rozmowę o pieniądzach. Nie będzie dobrze, ponieważ nie będą mieli kontekstu dla tych dużych liczb.

Zaczynając od mniejszych liczb, gdy dzieci mają jednocyfrowy wiek, a ty przechodzisz od, wiesz, 4 USD tygodniowo, hm, miesięcznego kieszonkowego, wiesz, myślisz o dwucyfrowych zakupach, gdy kupujesz coś w aplikacji, aby polubić kontemplację rower, który chcesz, może mieć trzycyfrowe koszty.

A potem, wiecie, jest rozmowa, w której każde dziecko chce mieć telefon z wyższej półki, który teraz kosztuje mniej więcej czterocyfrową kwotę. A potem może chcą mieć samochód, kiedy mają 16 lat i jak używany samochód, który ich nie zabije, to prawdopodobnie cztery lub przynajmniej 5000 dolarów. I tak te liczby stają się coraz większe, prawda?

I zaczynasz przedstawiać im niektóre składniki budżetu domowego. Więc zanim będziesz gotowy do rozmowy o college'u, mają całkiem dobre wyczucie, co oznaczają te większe liczby i och, tak przy okazji, wtedy, jeśli nie wcześniej, zapytają cię, ile zarabiasz i co masz.

A jeśli chcesz, żeby te liczby miały jakiś sens, um, musisz cały czas wyjaśniać te mniejsze.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Jak ci rodzice, którzy mogą nie wiedzieć, jak będzie wyglądał krajobraz edukacji policealnej za 15 lat, jak mogą myśleć o tym, co muszą odłożyć na studia?

Ron Drogi: To jest trudne. Zadałem to pytanie facetowi, który dosłownie napisał książkę na ten temat. Istnieje książka zatytułowana The End of College, która jest bardzo dobrym argumentem za najlepszą możliwą sprawą, jaką można stworzyć w celu ewentualnego zakłócenia edukacji na studiach licencjackich w Ameryce, a on ma córkę, która ma teraz może osiem lub dziewięć lat. już lat. I zapytałem go, w porządku, co ty robisz? I oszczędza na koncie oszczędnościowym 529 college'u, tak jak reszta z nas.

Więc zachęcałbym ludzi do oszczędzania.

Stefanie O'Connell Rodriguez: Zarówno w moich rozmowach z Ritą, jak i Ronem jasne jest, że decyzje dotyczące tego, co, czy i jak płacić za studia, wiążą się z tyloma względami emocjonalnymi, co względami finansowymi — a może nawet bardziej w przypadku rodziców, którzy wciąż są w trakcie płacenia z własnych kredytów studenckich.

Tak więc, według Rona, ważne jest, abyśmy rozpoznali i przepracowali te emocje — strach, poczucie winy, znaczenie, jakie przywiązujemy do tego, co wybory naszych dzieci w college'u mówią o nas jako rodzicach — rozmawiając przez nie z małżonkiem lub doradcą, a nawet naszych dzieci, abyśmy mogli dostać się do przestrzeni, w której możemy zacząć wyraźniej myśleć o prawdziwej wartości konkretnego doświadczenia w college'u oraz o kompromisach, na które jesteśmy i nie jesteśmy skłonni pozwolić sobie na to — zadając sobie i wskazane szkoły pytania o wskaźniki ukończenia studiów, średni poziom zadłużenia studentów po ukończeniu studiów, pensje początkowe, długoterminową satysfakcję studentów – i jak najszybciej angażuj nasze dzieci w te rozmowy.

W wieku dwóch i czterech lat dzieci Rity mogą nie być gotowe, aby zagłębić się w to wszystko, ale w nadchodzących latach można je wprowadzić w małe rozmowy finansowe — koncepcje oszczędności vs wydatki vs dzielenie się i co sprawia, że ​​coś ma dobrą wartość — żeby zanim dotrą do liceum i zaczną myśleć o tych rzeczach w związku z ich edukacją i przyszłością, będą lepiej przygotowani do ich zrozumienia.

Jeśli chodzi o Ritę, odkładając teraz nawet niewielkie kwoty w dedykowanym planie oszczędnościowym na studia 529, może być dumna z tego, że już przygotowuje swoje dzieci na sukces – bez względu na to, jaka jest ta równowaga, czy i kiedy będą musiały wykorzystać w tym.

To był „Poufne pieniądze” od Kozela Biera. Jeśli, tak jak Rita, chcesz się podzielić historią dotyczącą pieniędzy lub pytaniem, możesz wysłać mi e-mail na money dot poufne na real simple dot com. Możesz również zostawić nam wiadomość głosową pod numerem (929) 352-4106.