Badanie mówi, że wczesne wstawanie może być szkodliwe dla zdrowia

Wszyscy mieliśmy przypadek Niedzielny blues wieczorny! , ale koniec weekendu może być czymś więcej niż tylko przygnębiającym. Nowe badania pokazują, że przejście od spania w dni wolne do wczesnego alarmu porannego może zwiększyć ryzyko cukrzycy i chorób serca.

Wcześniejsze badania powiązały napięcie okołodobowe (takie jak rotacyjna praca na nocną zmianę i czas letni) o zwiększonym ryzyku metabolicznym – i udowodniono, że zakłócenia snu mają negatywny wpływ na nasze zdrowie. Ale nowe badanie z University of Pittsburgh naukowcy wykazali, że rutynowe (i pozornie nieszkodliwe) zmiany snu, takie jak wczesne wstawanie do pracy, mogą zwiększać ryzyko wystąpienia problemów metabolicznych. Wyniki publikowane są w Czasopismo Endokrynologii Klinicznej i Metabolizmu .

Naukowcy zbadali wzorce snu i ryzyko kardiometaboliczne (ryzyko cukrzycy, chorób serca lub udaru) 447 zdrowych mężczyzn i kobiet w wieku od 30 do 54 lat, z których wszyscy pracowali poza domem co najmniej 25 godzin tygodniowo. Aby zmierzyć swój ruch i sen, uczestnicy nosili opaski na nadgarstki 24 godziny na dobę przez tydzień. Dodatkowo wypełnili ankiety, w których pytano o ich dietę i nawyki związane z ćwiczeniami.

W dni wolne (kiedy uczestnicy nie pracowali) 85 procent miało późniejszą połowę cyklu snu niż w dni, kiedy szli do pracy. Nawet jeśli uwzględniono aktywność fizyczną i spożycie kalorii, uczestnicy z największym opóźnieniem społecznym – rozbieżnością między biologicznym rytmem dobowym a harmonogramem snu narzuconym przez harmonogram towarzyski – mieli zwykle wyższy wskaźnik masy ciała, większy obwód talii, wyższy poziom insuliny na czczo i gorsze profile cholesterolu.

Chociaż w badaniu nie znaleziono bezpośredniego związku przyczynowo-skutkowego między niedopasowaniem harmonogramów snu a rozwojem chorób metabolicznych, warto zastanowić się, jak praca i obowiązki społeczne wpływają na nasz sen i zdrowie – zwłaszcza jeśli przyszłe badania przyniosą podobne wyniki .

„Korzyści mogą przynieść interwencje kliniczne skoncentrowane na zaburzeniach rytmu dobowego, edukacji w miejscu pracy, aby pomóc pracownikom i ich rodzinom w podejmowaniu świadomych decyzji dotyczących struktury ich harmonogramów, oraz polityk zachęcających pracodawców do rozważenia tych kwestii” – powiedziała prowadząca badania Patricia M. Wong. w oświadczeniu .