Jeśli jest jedna rzecz, co do której prawdopodobnie wszyscy możemy się zgodzić, to jest nią to, że ser ma moc ulepszania każdej potrawy. Ale to nie znaczy, że nie gramy w faworytów.

Niektórzy z nas wolą ostrzejsze, bardziej słone sery, które mają mocny cios, podczas gdy inni skłaniają się ku bardziej łagodnym, miękkim serom, które mają jakość rozpływającą się w ustach. I chociaż łatwo jest szybko dostrzec różnicę między powiedzmy cheddarem a szwajcarskim, inni mogą pójść trochę incognito.

Weźmy na przykład Asiago, Romano i Parmezan – podczas gdy wszystkie trzy sery pochodzą z Włoch, każdy z nich jest wytwarzany inaczej i ma bardzo wyraźne smaki. A jednak niektórzy z nas mieszają je.

Oto, jak dostrzec różnice, gdy następnym razem znajdziesz się przy desce serów.

Ser Asiagogo

Według szefa kuchni Marca Bauera, Master Chef w Międzynarodowym Centrum Kulinarnym® Asiago pochodzi z włoskich regionów Vicenza i Trento. Jest wytwarzany z mleka krowiego – niepasteryzowanego lub pasteryzowanego komercyjnego, w zależności od marki – co nadaje mu ten łagodny smak.

Ale jeśli nie możesz sobie wyobrazić, co Asiago wygląda na przykład może to wynikać z tego, że często pojawia się w różnych formach, od twardych do półmiękkich, w zależności od tego, jak jest zrobiony i jak długo się postarzał. W porównaniu do parmezanu czy pecorino romano, które są dużo bardziej suche, Asiago jest dość wilgotne. Rozpuść go na chrupiącym chlebie lub użyj go do przygotowania niektórych warzyw – tak czy inaczej, stworzy idealną warstwę serowej dobroci.

Ser Pecorino Romano

Według Bauera, Pecorino Romano pochodzi z włoskich regionów Lacjum, Sardynii i Toskanii (pecorino Toscano). Ale poza samą lokalizacją, Romano wyróżnia się spośród innych serów z jeszcze jednego głównego powodu: jest wytwarzany z niepasteryzowanego mleka owczego (owcze Owca po włosku), co nadaje mu ostrzejszy smak niż ten z mleka krowiego.

Pecorino Romano jest twarde, wytrawne i słone, często jest tarte na makaronie lub mieszane z klopsikami, a nie jedzone same. Aby złagodzić jego słony kęs, pecorino Romano często miesza się z łagodniejszym serem, takim jak parmezan.

Pecorino Romano jest gotowany i prasowany, wyjaśnia Bauer, co oznacza, że ​​po zaszczepieniu bakteriami jest podgrzewany i dlatego ma tendencję do wytrącania skrzepu. Ten proces tworzy również inne sery twarde, takie jak parmezan, szwajcarski, Comte i Manchego.

Ale jego mocniejszy, bardziej słony smak ma również wiele wspólnego z tym, jak długo się leżakowało. A według Bauera sery Pecorino Romano zwykle dojrzewają przez 8-12 miesięcy, a im dłużej dojrzewają, tym silniejszy jest ich smak.

Parmigiano Reggiano (alias parmezan)

Podróżuj trochę dalej na północ we Włoszech, a znajdziesz regiony Emilia-Romania i Lombardia, gdzie po raz pierwszy powstał zawsze popularny Parmigiano Reggiano. Podobnie jak Pecorino Romano, parmezan jest również gotowany i prasowany, dzięki czemu ser jest twardy i otacza go jeszcze twardsza skórka.

prezenty dla 22 letniej kobiety

I chociaż może wyglądać podobnie do Romano, gdy jest starty na makaronie, parmezan ma łagodniejszy smak. Wynika to w dużej mierze z faktu, że jest wytwarzany z niepasteryzowanego mleka krowiego, a nie z bardziej asertywnie smakującego mleka owczego.

Ma również nieco wyższą zawartość tłuszczu – 32 procent w porównaniu z 29 procentami Pecorino Romano – dodaje Bauer i zazwyczaj starzeje się przez dłuższy czas, od 12 do 24 miesięcy. W rzeczywistości można nawet znaleźć Pecorino Romano starzone nawet przez 4 lata (spójrz na Stravecchione na etykiecie). Ogólnie rzecz biorąc, smak jest łagodny, ale ma wykwintne odcienie, które poprawiają lub wzmacniają podawane jedzenie, mówi Bauer.