powiązane przedmioty

1 Zrób rekonesans.

Jeśli zamierzasz być z dzieckiem, którego nie widziałeś od jakiegoś czasu, małe przygotowanie może pomóc w przygotowaniu gruntu pod dobrą rozmowę. Przed wizytą zapytaj rodziców o to, co dzieje się w życiu ich dziecka. W ten sposób nie zaczynasz od Czego uczysz się w szkole? kiedy dzieciak ma, powiedzmy, trudny rok. Zamiast tego możesz zaangażować ją w konkretny temat – na przykład piłkę nożną, konie lub lacrosse. Znając kilka ciekawostek z wyprzedzeniem, możesz powiedzieć, że w zeszły weekend widziałeś świetny film. Czy możesz mi o tym powiedzieć? Ta sama strategia może zadziałać dla twoich własnych dzieci, jeśli są młode lub mają tendencję do nieśmiałości, lub jeśli zamierzasz odwiedzić kogoś, kogo nie widziały od dłuższego czasu. Powiem: Och, ciocia Caitlin będzie chciała usłyszeć o twojej gimnastyce – a przy okazji możesz zapytać ją o wakacje. —Christiana Mills, licencjonowany kliniczny pracownik socjalny i koordynator przychodni Yale Child Study Centre w New Haven, Connecticut.

jak czyścić buty z białego materiału

dwa Oprzyj się pokusie sprawdzenia faktów.

Wielu dorosłych, co zrozumiałe, czuje odpowiedzialność za nauczanie dzieci o świecie. Jeśli więc dziecko mówi nam coś, co jest nieprawdziwe, możemy być zmuszeni do poprawienia go. Ale ważniejsze jest potwierdzenie zdolności dzieci do wyrażania swoich myśli niż czepianie się. Niedawno byłem z kilkoma uczniami, patrząc na dynię, która zamarzła i rozmroziła się, a teraz była wielką kupą mazi. Kiedy zapytałem, co ich zdaniem się wydarzyło, jeden z dzieci powiedział: Myślę, że stało się tak, tak duże, że eksplodowało. Poprosiłem go więc o dalsze wyjaśnienie. Pobudzenie jego ciekawości, zamiast wskakiwania z dokładnym wyjaśnieniem, było znacznie bardziej owocne. —Shea McInerney, nauczycielka w North Shore Nursery School w Beverly Farms, Massachusetts.

3 Bądź w tym, w czym oni są.

Być może doświadczyłeś poczucia, że ​​jesteś uwięziony w rozmowie z dzieckiem, które bez końca mówi o czymś, na czym ci nie zależy. Kiedy mój syn miał 7 lat, zainteresował się kodem HTML. Tak naprawdę nie zajmuję się komputerem, więc nie chciałem o tym mówić. Ale kiedy próbowałem dowiedzieć się, dlaczego mu się to podoba, zobaczyłem, że podoba mu się sposób, w jaki kod pomagał programiście robić tak wiele kreatywnych rzeczy, takich jak zmiana kolorów lub tworzenie kolumn. Temat wydawał się wtedy nie tylko bardziej przystępny, ale także - co ważniejsze - stał się dla nas sposobem na połączenie. —Julie King, współautorka Jak rozmawiać, aby małe dzieci słuchały: przewodnik po życiu z dziećmi w wieku 2–7 lat . Mieszka w rejonie zatoki San Francisco.

4 Obejrzyj coś razem.

Zaangażowanie w sztukę – zwłaszcza teatr i film – to niezwykły sposób na rozpoczęcie rozmów z dziećmi. Oboje doświadczacie czegoś nowego w tym samym czasie, co wywołuje różnego rodzaju pomysły. Na początek możesz im powiedzieć: Zamknij oczy i powiedz mi jedną rzecz, którą pamiętasz. Ich postrzeganie może odzwierciedlać twoje lub być szalenie różne. Mogli mieć całkowicie emocjonalną reakcję – ta postać była taka smutna/głupia – lub mogli skupić się na kostiumie, kolorze, sposobie poruszania się świateł, scenografii. Możliwości są nieskończone! Możesz nawet wykorzystać przedstawienie, aby zrozumieć własne emocje lub doświadczenia dziecka. Możesz zapytać, co według ciebie sprawiło, że postać tak się poczuła? Czy kiedykolwiek tak się czułeś? Opowiedz mi historię o kimś, kto tak się czuje. —Peter Brosius, dyrektor artystyczny Children’s Theatre Company w Minneapolis.

5 Zadawaj pytania otwarte.

Kto nie zapytał nastolatka Jak minął dzień? tylko po to, by odzyskać zwięzły Dobry? (Kolejny klasyk: Co zrobiłeś? Nic.) W przypadku starszych dzieci musisz być trochę kreatywny – bez pytań tak lub nie. Zaangażujesz się w więcej dialogu, jeśli zapytasz coś takiego: Jaki temat omawiałeś dzisiaj na swojej podstawowej klasie? Następnie możesz zadać dodatkowe pytania: Jaka była Twoja opinia? To powiedziawszy, jeśli dziecko się nie otwiera, jest w porządku. Dzieci zasługują na swoją przestrzeń i prywatność, tak jak dorośli. Musimy traktować ich z szacunkiem, nawet jeśli nie odpowiadają nam tak, jak byśmy tego chcieli. —Chris Pegula, właściciel marki Diaper Dude i autor książki Pieluchy koleś: najlepszy przewodnik dla taty, jak przetrwać pierwsze dwa lata . Mieszka w Los Angeles.