Spójrzmy prawdzie w oczy: przyjaźnie wymagają tyle samo pracy, co każdy inny związek. I z jakiegoś powodu nie jest tak łatwo powiedzieć przyjacielowi, kiedy coś cię niepokoi. szczęśliwie Prawdziwe proste felietonistki Modern Manners Catherine Newman (ekspert od etykiety i autorka pamiętnika dla rodziców) Czekam na Ptaszkę ) i Michelle Slatalla (profesor w Columbia University School of Journalism i była felietonistka New York Times ) oferują porady, co powiedzieć, gdy wolisz nic nie mówić.

Mój mąż i ja kochamy naszych kumpli i fajnie jest mieć ich w naszym domu. Ale napotkaliśmy problem: kilku z nich nie wie, kiedy wyjechać! Pod koniec wieczoru mój mąż i ja możemy ziewać i mieć zaczerwienione oczy, oferując jednosylabowy wkład do rozmowy tylko po to, by być uprzejmym, a oni nie rozumieją aluzji. Odchodzą tylko wtedy, gdy są zmęczeni. Przy innych okazjach ci przyjaciele wpadają bez zapowiedzi w porze obiadowej, a potem nie wychodzą, dopóki nie zgłodnieją. Jak możemy grzecznie zasygnalizować, że przesadzają z przyjmowaniem? — K.O.

Rób to, co robi wiele chińskich centrów handlowych w godzinach zamknięcia: zagraj w Going Home Kenny'ego G, aby zachęcić swoich gości, aby się spakowali. Lub wyjdź z próżni, tak jak robi to nasza lokalna kawiarnia, gdy uznają, że nadszedł czas, abyś się zamknął. Albo po prostu porozmawiaj ze znajomymi, którzy raczej się nie obrażą. W końcu prawdopodobnie nie rozumieją, że jesteś zmęczony. Gdy to zrobią, mogą po prostu przenieść imprezę w inne miejsce. Zaproponuj tyle: wiesz, że kochamy cię mieć, możesz powiedzieć. Ale wcześniej się męczymy. Niedługo was wrócimy, ale na razie na ulicy jest świetny bar, który powinniście wypróbować.

Podobnie, jeśli złoży Ci niespodziewaną wizytę, gdy zasiadasz do kolacji, powiedz im wprost, że to nie jest dobry czas i zaproponuj alternatywny plan na najbliższą przyszłość. Jeśli chodzi o problemy, to jest fantastyczny. Musicie być niezłą zabawą, skoro ci wspaniali ludzie są tak chętni do pozostania.

Często myślę, że moja najlepsza przyjaciółka – nazwijmy ją Janice – chce być jedyną osobą w moim życiu. Jeden przykład: niedawno gościłem moją dziewczynę, która przyjechała spoza miasta. To był ten sam dzień, co urodziny Janice. Zaprosiłem Janice, żeby do nas dołączyła, ale odmówiła. (Ona nie lubi tej drugiej kobiety.) W rezultacie była na mnie zła, że ​​nie widziałam jej w jej urodziny. Uwielbiam Janice, ale jak mam uświadomić jej, że potrzebuję też innych przyjaciół? — L.L.

Wygląda na to, że zaborczość Janice grozi zniszczeniem twojej przyjaźni. Ponieważ jest zarówno zazdrosna, jak i nieelastyczna, na dłuższą metę możesz spędzać z nią mniej czasu i chcieć spędzać z nią mniej czasu. Ale jeśli teraz zajmiesz się tym problemem, jest duża szansa, że ​​Ty i Janice przetrwacie tę burzliwą fazę i będziecie pielęgnować wzajemne towarzystwo przez wiele lat.

Możesz spróbować delikatnie przekazać jej swoje skonfliktowane uczucia. Cenię naszą przyjaźń, możesz jej powiedzieć, ale liczą się dla mnie też inni ludzie. Weź swoje urodziny: bardzo bym chciał cię zobaczyć, ale nie mogłem porzucić mojego gościa. Chciałbym, żebyś poznał ją lepiej i może naprawdę polubiłbyś ją, gdybyś to zrobił. Ale jeśli nie chcesz iść na kompromis w tego typu sytuacjach, nie będę cię tak często widzieć.

Będziesz wyrażał swoje własne potrzeby, jednocześnie ostrzegając znajomego o wadach wymagających wyłączności. Dodatkowo zachęcisz ją do rozluźnienia i poszerzenia horyzontów, co będzie musiała zrobić, jeśli chce mieć dobrze prosperującą społeczność przyjaciół, taką, jaką rozsądnie próbujesz stworzyć dla siebie.

Mój mąż i ja przyjaźnimy się z inną parą od 12 lat. Ale oddaliliśmy się od nich, ponieważ stało się jasne, że nasze wartości i poglądy na większość rzeczy, takich jak pieniądze i wiara, różnią się od ich. Próbowaliśmy delikatnie wycofać kontakt, ale wydaje się, że nie rozumieją podpowiedzi, a ja nie chcę być niegrzeczny i ignorować ich wezwania. Jak najmilej powiedzieć, że nie chcę już być przyjaciółmi? — F.S.

Przyjaźń może być równie ożywcza i ważna jak romantyczny związek – i równie trudna do zakończenia. Ty i twój mąż nie pokłóciliście się z tą parą; po prostu oddaliłeś się od nich, a twoje różnice krystalizują się wraz z wiekiem. Najlepiej byłoby, gdyby przestali się z Tobą kontaktować, biorąc pod uwagę Twój brak reakcji. (W końcu ludzie nie są łakomczuchami na odrzucenie.) A wtedy zostawałbyś z wygodnym, starym sentymentem, gdy twoje drogi się skrzyżowały. Ponieważ powolne znikanie z ich życia nie wydaje się być opcją, najlepiej jest odbyć spotkanie twarzą w twarz, jakkolwiek może to być niezręczne. Od dawna przyjaźnisz się z nimi, więc jesteś im winien uczciwe i osobiste wyjaśnienie swoich uczuć.

Kiedy się z nimi spotykasz, weź odpowiedzialność za rozstanie, zamiast obwiniać. (Pomyśl: to nie ty, to my). Zbierz swoją najlepszą naturę i powiedz: Twoja przyjaźń wiele dla nas znaczy, ale czujemy, że nie jesteśmy już tak kompatybilni. Powiedz im, że nie czujesz się komfortowo z wieloma ich stanowiskami w ważnych sprawach. Mogą czuć się smutni lub źli, ale ostatecznie wyświadczysz im przysługę: uwolnisz ich do spędzania czasu z ludźmi, którzy czerpią większą przyjemność z ich towarzystwa.

Mam kilku przyjaciół i krewnych, którzy przyjeżdżają 10-15 minut wcześniej za każdym razem, gdy prowadzę spotkanie. Jak mogę grzecznie powiedzieć im, aby przybyli na wyznaczoną godzinę? — A.W.

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​ranne ptaszki po prostu boją się opóźnień. Co jest godne pochwały! Ale ich dobre intencje sprawiają, że nie mniej denerwujące jest to, że pojawiają się na wyciągnięcie ręki podczas odkurzania lub (co gorsza) są tylko na wpół ubrani.

Na szczęście istnieje proste rozwiązanie tego dylematu. Powiedz tym ludziom, że hosting jest dla Ciebie ważny i że naprawdę chcesz, aby wszystko było na swoim miejscu, zanim ktokolwiek przybędzie - nawet osoby tak drogie jak oni. Myślisz, że są zbyt wrażliwi na tak szczerą rozmowę? W takim razie wypróbuj bardziej podstępne podejście: przed następnym wydarzeniem powiedz przybyszom, że impreza zaczyna się pół godziny później. Kiedy pojawią się 15 minut po wyznaczonej godzinie, z przyjemnością je zobaczysz. Ostrzeżenie: prawie na pewno zauważą, że choć raz nie dotarli do twojego domu pierwsi. Jeśli o tym wspominają (bez wątpienia z przerażeniem), pochylcie się, jakby dzielili się sekretem i szepczę: przeprowadzam eksperyment i powiedziałem kilku gościom – tym, którzy są chronicznie spóźnieni – żeby przyszli wcześniej niż zwykle. Nie uważasz, że mój plan zadziałał idealnie?

Mniej więcej raz w miesiącu wychodzę na kolację z moją grupą koleżanek. Niezależnie od tematu, jeden z członków naszej partii zawsze przerywa i dominuje w rozmowie, mówiąc tylko o sobie i swojej rodzinie. Wielokrotnie słyszeliśmy te same historie. Jak możemy grzecznie powiadomić tę osobę, że chcielibyśmy, aby od czasu do czasu była cicho? — Imię zatrzymane na żądanie

Mój mąż, Michael i ja mieliśmy kiedyś przyjaciela, który trąbił tak bezustannie, że pewnego razu Michael włożył zatyczki do uszu i zaszklił się – z pomarańczowymi cylindrami z pianki wystającymi mu z uszu – kiedy mówiła. I nie, nie zauważyła.

Chodzi o to, że niektórzy ludzie idą i kontynuują, ponieważ jest coś, czego potrzebują od innych: uwagi lub potwierdzenia, szacunku lub wsparcia. Ironia polega na tym, że jej nieustanne gadanie, które was wszystkich irytuje, nie zaspokoi tych potrzeb. Twoja przyjaciółka poczułaby się lepiej, gdyby nauczyła się słuchać, odpowiadać i stać się cenionym członkiem twojej grupy. Więc zbierz swoje najczulsze uczucia do niej — pamiętaj, dlaczego się z nią zaprzyjaźniłeś — i spróbuj zrozumieć jej stan umysłu. Następnie weź to zrozumienie i delikatnie zachęć ją do nauczenia się lepszych nawyków. Być może po prostu nie wie, jak powstrzymać rozmowę, a ty i twoi przyjaciele możecie jej pokazać, jak to zrobić. Na przykład grupa może rozpocząć każdy obiad od zameldowania się przy stole, tak aby każdy mógł porozmawiać o tym, co jest najpilniejsze z ostatniego miesiąca.

Późnym wieczorem, jeśli twoja przyjaciółka powróci do nawyku przerywania dyskusji, możesz uprzejmie jej to wskazać: Czy potrafisz utrzymać tę myśl? Elizabeth wciąż mówiła. Ostatecznie wyświadczysz jej przysługę, modelując pozytywne zaangażowanie i wyprowadzając ją z bagna egocentryzmu.

Mam dobrego przyjaciela, z którym spotykam się raz w tygodniu na lunchu. Bardzo lubię mieć ją za przyjaciółkę. Mój mąż i ja od czasu do czasu umawiamy się z nią i jej mężem, ale ostatnio prawie co tydzień proszą nas, żebyśmy coś z nimi zrobili. Nie chcemy być więcej niż okazjonalnymi przyjaciółmi. Nie jesteśmy zbyt towarzyski i lubimy przebywać w domu. Mówimy teraz małe, białe kłamstwa, aby uniknąć robienia z nimi rzeczy, ale nie lubimy być nieuczciwi. Jak im powiedzieć, że wolelibyśmy nie być tak towarzyski, jak oni chcą, bez ranienia ich uczuć? — S.M.

Kuszące jest ciągłe odrzucanie zaproszeń małymi białymi kłamstwami i zakładanie, że w końcu otrzymają wiadomość. Przyznam, że to może być moja pierwsza skłonność. Ale jak mówisz, jest to nieuczciwe, a kłamstwo często stwarza więcej problemów niż rozwiązuje. Więc w trosce o prawdomówność powiedz coś swojemu przyjacielowi, ponieważ twój jest tutaj głównym związkiem. Przykro mi, że często spotykamy się ze sobą we czwórkę, można by powiedzieć. Uwielbiam spotykać się z tobą na lunchu, ale mój mąż i ja jesteśmy domownikami. Po prostu nie lubimy tak bardzo wychodzić. (Na szczęście prawda nie jest oskarżeniem ich firmy; wskazuje tylko, że problemem jest częstotliwość.) Przeszedłem przez coś podobnego. Mój drogi stary przyjaciel i ja staraliśmy się zintegrować naszych mężów i dzieci, tylko po to, by odkryć, że to, co jest dla nas najcenniejsze, to tak naprawdę nasza stara, droga przyjaźń. Jeśli moja sytuacja jest dobrym prognostykiem, możesz mieć krótką niezręczną sytuację, ale przyjaźń odzyska równowagę.