Czy słuchałeś wielokrotnie oczyszczającego singla Adele, Hello? W jakiś sposób jest to idealna ballada do słuchania po złym dniu lub gdy czujesz się odrobinę melodramatycznie. A może masz inną piosenkę przewodnią, którą możesz wybrać, gdy czujesz się bardziej uroczyście. Jak się okazuje, niektóre melodie mogą sprawić, że poczujesz się szczęśliwy lub smutny, podążając za określonymi wzorcami mowy, które kojarzymy z każdą emocją.

Badacze z McMaster University w Kanadzie podejrzewali, że europejscy kompozytorzy, w tym Fryderyk Chopin i Jan Sebastian Bach, wykorzystywali sygnały mowy, aby ich utwory budziły więcej emocji. Szczęście wywoływało naśladowanie radosnych wzorców mowy — wyższe tony i szybkie tempo. Smutek był odwrotny, używając niższych tonów i wolniejszego tempa.

Aby sprawdzić swoją teorię, naukowcy przeanalizowali łącznie 72 preludia Bacha i Chopina. Wszystkie utwory zostały wybrane na podstawie ich znaczenia i popularności. Zidentyfikowali wzory w utworach, które wpływały na emocjonalny ton muzyki.

Odkryliśmy, jak sądzę, nowy dowód na to, że poszczególni kompozytorzy mają tendencję do używania wskazówek w swojej muzyce równolegle do używania tych wskazówek w mowie emocjonalnej, powiedział główny badacz Michael Schutz w komunikat . Wesołe utwory komponowano w tonacjach durowych, w przeciwieństwie do utworów smutniejszych, które były w tonacjach molowych. Wyniki zostały niedawno opublikowane w czasopiśmie Granice psychologii: poznanie .

Więc jak te badania nad muzyką klasyczną mają się do potężnej ballady, o której (praktycznie) wszyscy w Internecie płakali?

Chociaż moje badania dotyczyły muzyki klasycznej, podejrzewam, że niektóre z tych samych zasad mają zastosowanie [w piosence Adele], powiedział Schutz w e-mailu. Z akustycznego punktu widzenia piosenka zaczyna się bardzo nawiedzającym, „rzadkim” dźwiękiem o niskim tonie i powolnym tempie ataku. To tworzy raczej melancholijny nastrój, który następnie zmienia się w dalszej części piosenki, gdy poziom energii trochę się podnosi.