Kiedy twoja mała dziewczynka była… cóż, mała, myślała, że ​​wieszasz księżyc. Dlatego we wczesnych latach tak ważne było modelowanie zdrowego wizerunku ciała (więcej na temat tego typu pośredniego wpływu, zob. Jak pomóc córce pokochać swoje ciało ). Ale nawet jeśli starannie położysz podwaliny pod pozytywne relacje swojego dziecka z ciałem, nastoletnie lata wszystko zepsują. Opinie jej przyjaciółek przeważają nad twoimi. Mimo to, twoje rozmowy w domu mają znaczenie – i powiedz tacie, że nie jest w tyle.

Jedno badanie z 2013 r. na University of Minnesota odkryli, że nawet w rodzinach z dziećmi o normalnej wadze około jedna trzecia matek i ojców często dyskutuje o wadze i diecie. Nastolatkowie, do których włączyli się ojcowie, znacznie częściej wykształcili niezdrowe nawyki, takie jak objadanie się, niż ci, których ojcowie milczeli. Dla wielu dziewcząt tata jest najbardziej wpływowym mężczyzną w ich życiu. Jeśli wydaje się nadmiernie zaniepokojony tym, jak ludzie wyglądają – nawet żartując z mamą na temat jej wagi – może to mieć szkodliwy wpływ na to, jak dziewczyna myśli o swoim ciele, mówi dr Ann Kearney-Cooke, psycholog z Cincinnati Psychotherapy Instytut.

Najtrudniejsza rzecz w tym czasie? Jej ciało zmienia się w sposób, który może złamać jej pewność siebie. (Niektóre dziewczęta przechodzące okres dojrzewania mają tendencję do przybierania na wadze najpierw w połowie, mówi Kearney-Cooke.) Więc uważaj, bądź obecny i postępuj zgodnie z tą radą.

Nie zdmuchnij jej. Kiedy twoja córka otwarcie mówi, że nienawidzi swojego brzucha, nie mów: Och przestań, wciąż jesteś taka chuda. Słuchaj ze współczuciem. Wyjaśnij, jak jej ciało będzie się zmieniać jeszcze przez kilka lat, ale prawdopodobnie wszystko się ustabilizuje przed 17 lub 18 rokiem życia, mówi Kearney-Cooke. Jeśli zauważysz, że pomija posiłki lub spędza zbyt dużo czasu przed lustrem (badanie jej talii zamiast udawania grzywki), porozmawiaj ze swoim pediatrą i zapoznaj się z informacjami na temat rozpoznawania zaburzeń odżywiania, takich jak UCZTA-ed.org .

Rozbroić krzywdzące słowa. Ponieważ wygląd jest tak wybuchowym problemem w tym wieku, staje się łatwą bronią. Kiedy dziecko z jej klasy rzuca gromkimi udami (ten stary klejnot), przyznaj, że twoje dziecko jest zranione i zdenerwowane. (Patrz powyżej, Nie zdmuchnij jej.) Następnie zapewnij, mówi Markey: Jesteś piękna! Kocham cię takim jakim jesteś. Po prostu ich ignoruj. Jeśli utknie na nim (Moje uda są grube!), zapytaj, co możesz razem zrobić, aby poczuła się lepiej. Upewnij się, że ma dopasowane ubrania i że dobrze się w nich czuje. Pomóż jej znaleźć zajęcia, które kocha. Jeśli jest nowa i martwi się, że będzie wyglądać głupio, bierz lekcje, mówi Chadwick.

Ogranicz selfie. Nastoletnie lata były wystarczająco trudne przed analizą, która towarzyszy Instagramowi, Facebookowi i Snapchatowi. Ostatnie badanie psychologiczne Badanie przeprowadzone na American University w Waszyngtonie wykazało, że im więcej czasu dorastające dziewczyny spędzają na oglądaniu zdjęć znajomych na Facebooku, tym gorzej czują się we własnym ciele. Zachęć dziecko do publikowania zdjęć dzieł sztuki, które stworzyła, lub linków do ulubionych piosenek zamiast niekończących się ujęć pozowanych, mówi Evelyn Meier, współautorka badania. Bądź dobrym przykładem: ogranicz swój czas (i selfie) także w mediach społecznościowych.

Oglądaj z nią telewizję, tak bolesne, jak to tylko możliwe, aby siedzieć przez wiele godzin Jessie . Pokazy dają naturalne możliwości, aby porozmawiać o presji, aby wyglądać idealnie, mówi Markey. Wskaż, ile pracy muszą wykonać aktorzy za kulisami, aby zachować wygląd gotowy do oglądania telewizji lub jak obsada niewiele przypomina prawdziwych ludzi. Dzieci są bombardowane ze wszystkich stron tym, że nie są idealne — reklamami w telewizji dietetyczne koktajle i biustonosze push-up, mówi Markey. Możesz temu przeciwdziałać, ucząc akceptacji wszelkiego rodzaju ciał.

Uważaj też na swoich chłopców. Nie są odporni na niepewność ciała, chociaż rzadko chodzi o chudość. Chłopcy chcą tego w kształcie litery V, z muskularnymi ramionami i szczupłą talią, mówi Kearney-Cooke, która mówi, że w swojej praktyce spotyka coraz więcej chłopców. Badanie przeprowadzone w 2014 r. w Harvard Medical School odkryli, że chłopcy, którzy uważają, że są za chudzi, nawet gdy mają normalną wagę, są bardziej narażeni na depresję niż chłopcy, którzy uważają, że są za ociężali. A ponieważ istnieje stereotyp, że są to sprawy dziewczynek, chłopcy rzadziej rozmawiają z rodzicami. Zwróć uwagę na to, jak bardzo ćwiczy i unikaj drażnienia się z małym dzieckiem na temat nabierania masy.