Strata — zwłaszcza śmierć ukochanej osoby — może sprawić, że poczujesz się zaślepiony. Pewnego dnia osoba, praca, zwierzę domowe lub związek jest istotną częścią twojego życia, a następnego dnia musisz odbudować swoje życie, mimo braku kluczowego elementu. To może wywoływać różne uczucia, w tym gniew, smutek, szok lub odrętwienie: wszystkie z nich są powszechnymi (i całkowicie normalnymi) aspektami żalu.

Ale istnieje wiele sposobów radzenia sobie ze smutkiem, a niektóre są zdrowsze niż inne. Rozmawialiśmy z wieloma ekspertami, aby dowiedzieć się więcej o procesie żałoby oraz o najlepszych i najzdrowszych strategiach radzenia sobie z żałobą.

jak często należy myć swoje naturalne włosy

ZWIĄZANE Z: 9 rzeczy, których nigdy nie powinieneś mówić komuś w żałobie — i co powiedzieć zamiast tego

Czym jest smutek?

„Żal” to jedno z tych słów, które wszyscy znamy, ale może nam być trudno je opisać, ponieważ jako społeczeństwo przywykliśmy do tego, aby nie mówić o śmierci i innych stratach poza obrębem pogrzebu lub nabożeństwa żałobnego. Aby jednak wiedzieć, jak zdrowo opłakiwać żałobę, ważne jest, aby zrozumieć samą koncepcję.

„Żal jest ciężkim i trudnym tematem do rozwiązania”, mówi dr Caroline Leaf , neurolog kognitywny i autor Sprzątanie swojego psychicznego bałaganu: 5 prostych, naukowo udowodnionych kroków, aby zmniejszyć niepokój, stres i toksyczne myślenie . „Odnosi się do głębokiego smutku spowodowanego utratą czegoś niezmiernie ważnego dla ciebie, co może powodować wiele emocjonalnego bólu”.

A ta strata nie ogranicza się do śmierci bliskiej Ci osoby; ludzie również opłakują utratę pracy, ciążę, pewien okres w życiu, wolności, marzenia i cele, koniec małżeństwa lub innego ważnego związku. „Tak wielu ludzi zapomina, że ​​to coś więcej niż utrata istot fizycznych powoduje głęboki smutek” – mówi Melissa Flint, PsyD , certyfikowany dostawca urazów klinicznych i profesor nadzwyczajny psychologii klinicznej na Uniwersytecie Midwestern w Arizonie. „Kluczem jest to, że osoba odczuwa głęboką osobistą stratę, a każdy smutek zasługuje na honor, szacunek i wsparcie”.

ZWIĄZANE Z: Możesz poczuć smutek przed stratą — oto jak sobie z tym poradzić

A co z pięcioma etapami żałoby?

Jeśli chodzi o radzenie sobie ze smutkiem, Model Küblera-Rossa — bardziej znany jako pięć etapów żałoby — jest często jedynym źródłem informacji lub wskazówkami, o których ludzie słyszeli (prawdopodobnie dlatego, że są regularnie wymieniane w filmy, programy telewizyjne i inne formy popkultury ). Wprowadzone w 1969 roku przez psychiatrę Elisabeth Kübler-Ross pięć etapów żałoby przedstawia się jako: zaprzeczenie, złość, negocjacje, depresja i akceptacja.

I chociaż ten model i wgląd był niezwykle pomocny dla niezliczonych ludzi, jest również szeroko błędnie rozumiany. Jak wyjaśnia Flint, nigdy nie miały to być dosłowne „etapy”. Innymi słowy, ludzie mają tendencję do myślenia o pięciu etapach żałoby jako o określonych krokach lub elementach na liście kontrolnej, które po ich zakończeniu zostały w pełni uwzględnione i pozwalają ci przejść dalej. Ale tak nie jest. Według Leaf, smutek niekoniecznie musi przebiegać według odrębnego, sekwencyjnego lub liniowego pięciostopniowego wzoru, jak często nam się mówi, i jak wielu ludzi sądziło.

„Może być nieprzewidywalne i trudne do pokonania, rzutujące na naszą zdolność do wykonywania nawet najbardziej podstawowych zadań – zauważa. W rzeczywistości, opierając się na swoich badaniach i czasie spędzonym w prywatnej praktyce, Leaf zauważyła, że ​​żal ma tendencję do krążenia między zaprzeczeniem, gniewem, poczuciem winy, targowaniem się, smutkiem i akceptacją (między innymi emocjami). „Możemy doświadczyć jednego lub więcej niż jednego z tych uczuć na raz, co może utrudniać pogodzenie naszego życia osobistego i zawodowego” – mówi.

ZWIĄZANE Z: 5 znaków ostrzegawczych, które mogą Cię przygnębić (i to nie tylko w złym nastroju)

Radzenie sobie z frazesami i mieszanymi wiadomościami na temat żalu

Możliwe, że jeśli doświadczyłeś straty, ludzie o dobrych intencjach zaoferowali ci coś, co wydaje się być radą, jak się opłakiwać. Ale w rzeczywistości ich wskazówki to tylko zwykłe frazesy, które ludzie papugują, gdy nie wiedzą, co jeszcze powiedzieć. Niektóre klasyki to: „Każdy rozpacza na swój sposób”, „Nie ma jednego sposobu, by się opłakiwać” i „Nie ma złego sposobu, by się opłakiwać”.

Nastroje są w dobrych intencjach, ale najczęściej te puste zdania są wypowiadane z oczekiwaniem, że osoba zakończy proces żałoby w społecznie akceptowalnym terminie około tygodnia – i obejmuje to planowanie i organizowanie jakiegoś rodzaju pamięci lub zgromadzenia i szybki powrót do pracy i życia jako „normalne” ja przed utratą.

Chociaż Flint mówi, że temat tych frazesów jest prawdziwy (z pewnością istnieją różne sposoby żałoby, z których niektóre są uważane za zdrowe i niezdrowe), bardziej chodzi o osobę, która je wypowiada, niż o osobę, która przeżywa żałobę.

„Stwierdzenia takie jak te często mają na celu poprawę samopoczucia mówcy, a tym samym uwolnienie go od pomocniczej roli” – wyjaśnia Flint. „Drugą stroną tego jest to, że służą do uciszenia żałobników. Chociaż prawdą jest, że istnieją różne sposoby na żałobę, musimy stać się pomocnikami w smutku. Musimy wymyślić sposób na odejście od naszego społeczeństwa „z kondolencjami za jednym kliknięciem” (na Platformie X powiedziałem, że „zależy mi na tym”, dlatego mój obowiązek wobec tej osoby dobiegł końca) do społeczeństwa odważnego opiekowania się tymi, którzy cierpią tak głęboko.'

Ostatecznie Flint mówi, że te stwierdzenia zawodzą, ponieważ bierzemy tylko połowę prawdy, którą reprezentują. „Tak, każda osoba będzie żałować inaczej i to jest w porządku” – wyjaśnia. „A druga połowa jest taka, że ​​w smutku każda osoba potrzebuje miłości i wsparcia, aby przejść tę podróż”.

Co sprawia, że ​​żałoba jest „zdrowa” lub „niezdrowa”?

Oto kolejna rzecz dotycząca tych frazesów: Ci sami ludzie, którzy powiedzieli ci, że „nie ma dobrego ani złego sposobu na żałobę” podczas nabożeństwa żałobnego, mogą w końcu otrzymać dodatkowy komentarz lub „radę” na temat twojego procesu żałoby, jeśli nie nie myśl, że robisz to w „zdrowy” sposób. Ale jak to działa, jeśli nie ma dobrego lub złego sposobu na żałobę?

Po pierwsze, zacznijmy od stwierdzenia, że ​​istnieją pewne mechanizmy radzenia sobie z żalem, które są wyraźnie niezdrowe, takie jak nadużywanie substancji. Według Flinta i Leafa inne przykłady niezdrowych strategii radzenia sobie obejmują próby „życia na krawędzi” i angażowanie się w ryzykowne i/lub impulsywne zachowania, które nie pasują do ich charakteru, przejadanie się lub niedojadanie lub doświadczanie długotrwałego zaprzeczania.

Mówiąc ogólniej, niezdrowe sposoby radzenia sobie ze smutkiem często wiążą się z szukaniem szybkiego rozwiązania, aby natychmiast uśmierzyć ból. „Zazwyczaj, gdy ktoś używa niezdrowego mechanizmu radzenia sobie, próbuje uniknąć cykli i bólu emocjonalnego, który towarzyszy żałobie” – wyjaśnia Leaf. „W tej chwili unikanie często wydaje się o wiele łatwiejsze niż odczuwanie ciężaru żalu. Jednak, jeśli nie zostanie opanowany, ten ból będzie powracał. Im głębiej odczuwamy i uznajemy nasz ból, przechodząc przez różne cykle żałoby, tym bardziej zbliżamy się do stworzenia przestrzeni, której potrzebujemy do leczenia”.

Liść mówi, że kluczem do rozpoczęcia procesu uzdrawiania jest uznanie. „Zdrowe mechanizmy radzenia sobie obejmują rozpoznawanie bólu i znajdowanie sposobów na pójście naprzód” – zauważa. „To nie oznacza próby stłumienia bólu”.

Idąc tym samym tropem, podczas gdy cały urok niezdrowych strategii radzenia sobie jest mitem „szybkiej naprawy”, Julian Lagoy, MD , psychiatra z Zdrowie Mindpath mówi, że w rzeczywistości jest odwrotnie. „Zdrowe sposoby opłakiwania żałoby pomogą szybciej przezwyciężyć żal, podczas gdy niezdrowe sposoby żałoby sprawią, że żałoba będzie trudniejsza i trwalsza” – wyjaśnia.

Ale co, jeśli nie masz pewności, czy strategia radzenia sobie jest zdrowa, czy potencjalnie szkodliwa?

„Moja praktyczna zasada jest taka” – mówi Flint. „Czy to, co robię, pomaga mi?” oraz nie krzywdzi mnie ani nikogo wokół mnie? Więc zrób to.

5 zdrowych strategii radzenia sobie ze smutkiem

Oto pięć zdrowych sposobów radzenia sobie z żałobą, zalecanych przez ekspertów w dziedzinie zdrowia psychicznego i żałoby.

powiązane przedmioty

jeden Spędź czas z ludźmi, którym na Tobie zależy i Cię rozumieją.

Otaczaj się ludźmi, których Flint nazywa „kochającymi innymi” — tymi, którzy troszczą się o ciebie i chcą być pomocni — a nie „podglądaczami”, którzy prawdopodobnie nie są po to, by cię wspierać. (Zauważ, że twoi „kochający innych” niekoniecznie muszą być twoją biologiczną rodziną.)

Następnie, kiedy (lub jeśli) będziesz gotowy, zaleca sięgnięcie do grup wsparcia w żałobie: starannie zweryfikowanych grup internetowych z renomowanych grup żałobnych, wsparcia duszpasterskiego/religijnego lub osobistego terapeuty (więcej o tym za chwilę). „Ludzie pogrążeni w żałobie chcą mieć świętą przestrzeń, w której mogą rozmawiać o swojej ukochanej; przestrzeń, w której ludzie nie poganiają ich, by „przejść dalej” lub „po prostu się polepszyć”, wyjaśnia Flint. „Potrzebują świętej przestrzeni, w której mogą wykonywać pracę żałoby (i to jest praca) z miłością, współczuciem i akceptacją”.

dwa Wyjdź z domu.

Jakkolwiek kuszące może być pozostanie w domu (lub w łóżku), dr Lagoy zaleca wstawanie i wychodzenie z domu. „To pomaga, ponieważ wyjście na zewnątrz i uczestniczenie w zajęciach pomaga oderwać myśli od żalu, podczas gdy pozostanie w domu i w łóżku sprawi, że skupimy się bardziej bezpośrednio na smutku, co jest szkodliwe” – mówi.

3 Bądź cierpliwy w tym procesie uzdrawiania.

Nie porównuj swojej drogi leczenia, procesu przetwarzania i osi czasu z cudzymi, radzi Liść. Ale poza tym sugeruje również, aby spróbować wbudować więcej zabawy w swój dzień – coś, co mówi, pomoże przywrócić trochę radości w twoim życiu. „Pozwól sobie być szczęśliwym” – mówi. „Na początku może się to wydawać nienaturalne — jakbyś w jakiś sposób zdradzał stratę — ale to nieprawda: Twoja ukochana osoba będzie chciała, żebyś znów znalazł radość. Twój mózg tego potrzebuje. Potrzebujesz tego!'

prezenty świąteczne dla kogoś, kogo nie znasz dobrze

4 Rozważ wizytę u terapeuty.

Jeśli twój smutek stał się bardzo trudny lub pochłaniający wszystko, dr Lagoy zaleca wizyta u terapeuty lub psychiatra, ponieważ możesz doświadczać czegoś, co nazywa się nienormalnym żalem. „Anormalny smutek trwa dłużej niż sześć miesięcy lub jeśli masz myśli samobójcze i poważne objawy depresyjne” – mówi. „Leki w połączeniu z terapią dają najlepsze prognozy na pokonanie smutku, jeśli stanie się tak poważny”.

5 Myśl cyklami, a nie liniami.

Jeśli dojdziesz do punktu, w którym czujesz się dobrze, tylko po to, by znów poczuć się źle, Liść mówi, że nie jest to oznaką nawrotu lub pogorszenia. „Tak właśnie działa smutek, aw rzeczywistości jest to oznaka postępu” – wyjaśnia. „Żal to seria pętli. Możesz wrócić do miejsca, w którym byłeś jakiś czas temu i nadal iść naprzód.

ZWIĄZANE Z: Jak radzić sobie z samotnością — jedną z najtrudniejszych emocji do odczuwania